Ik vond het vorig jaar erg de moeite, dit jaar trokken we maar liefst drie keer naar het lichtfestival.
Donderdag na school met de kinderen. Postgebouw, Belfortstraat en Gravensteen. Dansen aan Sint-Jacobs en wensen in Oudburg. Prachtig vonden ze het, alles. Op de Zuivelbrug verloren we trouwens Lukas' ene schoen. (Degene die ik wou bewaren in mijn oma-doos... - het is er nu slechts eentje, maar wel mét een verhaal!)
Toen we verkleumd en oververmoeid thuiskwamen, dacht ik: volgend jaar kort maar krachtig. Proeven van twee lichtkunstwerken op donderdag - de rustigste avond - en dat moet volstaan. Maar toen gingen we zaterdag met vrienden. (Wat een drukte. De Zuivelbrug terecht afgesloten) en ging ik zondag voor de romantiek nog eens alleen met Allerliefste en dacht ik voortdurend: 'Die blauwe vogelboom hadden ze ook mooi gevonden. Het spiegelend licht in de Sint-Baafskathedraal was leuk geweest. Die telefooncel zouden ze fantastisch vinden. En de tekening van hun Jopa op het Gravensteen hebben ze gemist!'
Volgend jaar toch weer meer?
Foto's (c) mijn papa. Net als de tekening op het Gravensteen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten