donderdag 20 september 2018

Er was eens... veel volk op de maan



Tussen de maskers voor het midherfst festival zie ik ook bolle gezichten. Ik vraag rond, krijg alleen vage aanwijzingen over een of andere 'fat guy on the moon'. Hopelijk word ik dit weekend wijzer, wanneer het Volle Maanfestival in volle gang is.

Een ding is me ondertussen wel al duidelijk: het is daar druk op de maan. Er is namelijk ook een meisje. Volgens sommigen is zij de maan, volgens anderen woont ze er alleen maar. Samen met haar konijn. En vooraleer U denkt 'absurder moet het niet worden': dat meisje doet mij denken aan Eva, van Adam en Eva.

Omdat ik dat verhaal graag integraal wil vertellen, deed ik wat opzoekwerk. Ik vond veel informatie op Wikipedia en verder ook een Chinese versie en deze versie, verteld door Frances Kai-Hwa Wang. De ene keer heet het meisje Chang-o, de andere keer Chang Er, haar oorspronkelijke naam was Heng'e.

In mijn verhaal noem ik haar Chang'e, spreek uit als Tsjangeuh. Verder combineerde ik elementen uit verschillende versies en dook ik in de psychologie van de goddelijke personages, zodat hun karakters iets menselijker worden en de abrupte wendingen iets begrijpelijker. Ik strooide er een dikke suikerwolk van mierzoete romantiek over, voegde hier en daar wat drama toe ...

Voor internetnormen is het verhaal daardoor misschien net iets te lang geworden. Maar ik hoop dat U er tijdens het lezen even veel plezier aan beleeft als ik tijdens het schrijven. Het hele verhaal staat in een blogbericht hieronder of direct achter deze link.
   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten