Ik kreeg de foto aan het begin van de lente doorgestuurd. Toen iedereen nog een dikke winterjas droeg en wij net wisten dat we zouden verhuizen. 'We hebben ons fietsproject meteen toegepast op Vietnam!' schreef meester L. Een smiley erachteraan.
Zo is dat, op die fietsen (en brommers) daar lijkt veel meer te passen dan hier. 'Dus hebben we geprobeerd om de boekentassen van de hele klas erop te krijgen. Mama, dat weegt heel zwaar, hoor!'
Nu wist ik wel al dat zijn meester enthousiast was over onze plannen. Dat hij meteen ook toepassingen zou bedenken, vond ik verrassend. En tegelijk ook niet, natuurlijk. Want zo gaat dat op die school: ze spelen in op wat de kinderen interesseert, zo leren die bijna vanzelf alles. Wereldoriëntatie? In mei trok meester L. op de kaart een streep van Gent naar Da Nang. Tijd voor een onderzoek van alle landen onderweg: taal, hoofdstad, vlag, munt, weetjes. In juni pluizen ze alle landen van het WK uit.
Ik vind dat zo heerlijk! En die klas zo'n fijne bende! En zijn meester zo'n fijne, veelzijdige leerkracht! Eentje die zijn passie voor avontuur en natuur doorgeeft aan de kinderen. Eentje die merkwaardig genoeg tegelijk rust uitstraalt en heel enthousiast kan reageren.
Daarom ben ik nu al helemaal gewonnen voor de idee dat Lukas volgend jaar af en toe via de computer met de klas kan praten. 'Lijkt me leuk voor hem maar zeker ook interessant voor de klas!' zei zijn meester. En wij knikten als twee speelgoeddiertjes die met hun hoofd op een dashboard staan te wiebelen.
Dank je wel, meester L., voor de opvolging van Lukas en voor je goed gedoseerd en toegepast enthousiasme. Laat maar weten wanneer je daar bij ons op bezoek komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten