te groot voor de poppen
te klein voor de jongens
Zo zong mijn vader het toen ik dertien was. Blijkt dat een (hier en daar ongepast) bestaand lied te zijn! Met een kern van waarheid die nog niet aangetast is. Al zei de jarige wel dat de jongens in België doorgaans leuker zijn dan die in Vietnam.
(Ofwel heeft ze aan Belgische jongens gewoon nog steeds de beste herinneringen... The best thing about being a 13 year old boy, is 13 year old girls. The worst thing about being a 13 year old girl, is 13 year old boys, stond er op een van de kaartjes. En daar moest ze erg om lachen.)
Dertien is ze dus. En nu past ze zeker niet meer in het dozijn.
Als ik herlees wat ik daar vorig jaar over schreef, dan klopt dat eigenlijk nog altijd. Het balanceren duurt blijkbaar een tijdje. Van zelfstandig, eigengereid en al behoorlijk verantwoordelijk springt ze nog steeds zeer regelmatig naar speels, aanhankelijk en soms heel klein.
Het is dat woord speels, ergens middenin, waar we haar groeien momenteel het mooiste in kunnen zien. Het speelse is volwassen aan het worden, en misschien net daarom ook weer meer onnozel. Wat anderen vinden of wat hoort, daar trekt ze zich niet meer altijd zoveel van aan. Het mag gek zijn of er stom uitzien, zolang ze zich maar amuseert.
Ik hoop dat het helpt dat wij ook onnozel blijven doen. Schaamtelijk soms, we doen flink ons best. Maar het moet toch ook in haar zitten. En dan kijken wij onze ogen uit. Wat is ze prachtig groot, prachtig speels.
**** Proficiat, Jeanne. Wij blijven meespelen. Zeer graag. ****
Edit: Uit respect voor haar privacy maar één foto uit een hele reeks, die keer dat ze offline mee wou doen met de online uitdaging voor haar broer. Die met de scheve streep dan nog! Toen ze de andere foto's zag, mocht deze van haar ook in deze post.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten