De zoekterm ken ik ondertussen in het Vietnamees. Máy làm mì sợi. Bij voorkeur gia đình 2 lưỡi cắt sợi, dat wil zeggen dat er twee verschillende diktes gemaakt kunnen worden.
Op haar verlanglijstje staat een pastamachine. En nu is dat op internet wel makkelijk te vinden, maar als je dat hier in het zoekvenster ingeeft, komt de robot vanzelf ook met allerlei noedelmakers op de proppen.
Vraag en aanbod, U kent dat wel, zetten mij aan het denken. Natuurlijk zou het wijs zijn als ze daar ook noedels mee kon maken. En ramen! Bovendien lijkt dat helemaal niet zo veel te kosten, binnen het budget past zelfs nog een mal voor bánh bao, oftewel dumplings.
Ik verloor mij dermate diep in het internet dat ik bij Alex uitkwam, een Franse doe-het-zelf-kok die met veel gevoel voor humor een pastamachine had besteld.
Die industriële look! Besteld in Azië! Dan moet dat hier toch te verkrijgen zijn? Ik zette een paar foto's op mijn telefoon en toonde die aan marktkramers met machinerie en huishoudelijke artikelen, vrienden in de horeca en Vietnamezen die goed Engels en hun weg kennen. Via via, dat lukt mij hier steeds beter.
Ik wacht nu op het bericht van een inkoper van een hotel die mij naar een specifieke straat in Đà Nẵng kan verwijzen. 'Bedankt,' zal ik zeggen, 'maar ik zet het even on hold.'
De dochter is namelijk aan haar eigen zoektocht begonnen. Verlanglijstje met haar Vietnamese vriendinnen gedeeld, straks staan hier twee van die kloeke machines in huis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten