In onze bagage pakken wij hier altijd onze helmen in. Hotels die op Westerse toeristen gericht zijn, stellen namelijk meestal ook fietsen ter beschikking.
Al bij al een goed criterium als U een bed wil boeken. Zijn er geen fietsen aanwezig, dan is het een hotel voor Vietnamese en andere Aziatische toeristen. Zij nemen gewoon een taxi en slapen het liefst op plankharde matrassen. Eerder te vermijden dus.
Bovendien wilt U ook gewoon heel graag door Vietnam's mooiste landschappen fietsen.
Eerst gaat het richting de tempel van de allereerste keizer van Vietnam. Behalve dat er her en der gigantische karst rotsen liggen, is dit landschap zo plat als onze polders. We moeten nergens een tandje bijsteken, kunnen ook niet uitbollen. Het platte verklaart de rijstvelden. Overal waar het kan, overal waar de grond geen rots is, wordt er rijst geteeld.
Vreemd hoe de rotsen die deze velden omzomen het landschap op een manier nog weidser, nog uitgestrekter maken. Kijk hoe klein het kegelvormig hoedje op de foto hierboven.
Op de buitenmuren van de eerste stop, de keizerlijke tempel, ontdekt Allerliefste een bordje waarvan hij een paar woorden begrijp. Wij ook,vệ sinh is WC. 'Wildplassen verboden,' raadt Allerliefste. En hij haalt de vertaalapp boven om te kijken of er ook een boete aan verbonden is.
'Verboden gebied,' staat er letterlijk. 'Ga naar het toilet.'
Iets verderop moet Lukas dringend. Hij parkeert zijn fiets langs de rand van de weg en terwijl we geduldig wachten tot hij klaar is, neem ik nog een foto van onderweg.
Tweede etappe gaat naar de drakentempel, 1000 trappen hoog. Het is niet helemaal duidelijk hoe we er kunnen geraken, maar moeilijk kan het niet zijn. Denken we. Want we kunnen de drakenberg in de verte al zien.
Dus nemen we kleine weggetjes, brommerbreed. En rijden we hopeloos verloren. Al goed dat je die drakenberg van overal kunt zien, als je goed kijkt tenminste. Zo raken we er uiteindelijk toch nog.
Beide bestemmingen waren prachtig, en de reden waarom we op de fiets gesprongen zijn. Hadden we op voorhand geweten dat de tocht ons door dit landschap zou leiden, dan hadden we misschien niet anders gedaan. Gewoon fietsen is in Ninh Binh méér dan de moeite. Als ik U was zou ik het hotel daar zeker op selecteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten