Ook al is het bewolkt, halverwege zijn onze T-shirts al helemaal doorweekt. Ik snap niet hoe die bruid dat gedaan heeft. Mooie achtergrond, dat wel. Maar wat een tour de force moet het zijn om daar fris en monter te geraken! Geen spoortje zweet zag ik en haar make-up was nog intact. Was ik de man die haar huwde, dan zou ik dat na de fotosessie nog resoluter doen.
Wij klimmen verder. Wanneer Lukas een spurtje inzet kunnen die andere twee niet anders dan volgen. Op het laatste stuk is het om ter eerst naar boven, om ter eerst bij de draak. U mag raden wie er wint.
Ik niet.
In een van de mooiste landschappen ter wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten