zaterdag 24 januari 2015

Fair wear Friday: kleedjes

Kom, we doen alsof het zomer is. Vandaag: faire kleedjes.
Of toch die kleedjes uit mijn kast waarvan ik zo op het eerste zicht dénk dat ze fair zijn.
Ik ben het niet helemaal zeker.





1. Heb ik in O'zon gekocht: mensen met dreadlocks vinden er hun gading, ik soms ook. Op de website staat dat de winkel kleine, onbekende collecties wil aanbieden die 'naast hun eigenzinnige ontwerpen ook ecologische en/of ethisch verantwoord vervaardigd worden'. Dit kleedje is van het Franse Turbo Wear. Op hun website staat niets over hoe duurzaam hun kledij zou zijn. Rankabrand, waar je kunt opzoeken hoe duurzaam je merk is, kent dit label niet eens! Dju. Ik dacht dat dit kleedje wel oké zou zijn, maar vind geen bewijs. Dan telt het niet mee, zeker?

2. Een wollen winterding, vorige winter in de solden gekocht bij Funni. Die winkel staat op het Gentse Ecoplan. Hoewel ik de makers van dat plan blindelings vertrouw, vraag ik me nu toch af: waarom staat die winkel erbij? Omdat de juwelen zelf gemaakt zijn? Dat moet het zijn, want de merken in deze winkel zijn klein, maar niet per se fair. In mijn kleedje hangt zelfs helemaal géén label! Zou het door de Funni-dames zelf genaaid zijn? Dan scoor ik met nummer 2 misschien nog een beetje...

3. Hangt niet in mijn kast, staat op mijn verlanglijstje. Dit najaar paste ik het laatste exemplaar van dit kleedje bij Today is a good day. Het moest een maatje kleiner, maar verder stond het mij heel mooi. Komt van het merk People Tree. En kijk, op Rankabrand scoort het redelijk goed! Als ik dat nu eens zou bestellen? Dan haal ik op de fair-test toch nog een paar punten.

4. Deze zomer gekocht op de rommelmarkt in het Begijnhof. Toen ik vroeg of ik het ergens kon passen, zei ze: 'Een beetje verder, links, in de inkomhal van dat appartement daar.' Ik zocht de plek, het kraampje vlakbij wees me achter welke deur ik moest zijn. Grappig hoe alle kraampjes in een straal van 50 meter rond het appartement hadden afgesproken dat het kleedhokje gewoon een deur kon zijn. In een zijhalletje, waar ook de lift is. Toen een bewoonster mij daar in mijn ondergoed zag, vond ze dat gelukkig heel normaal.

5 en 6. Een winter- en zomerkleedje van Yak en Yeti. Dat zit qua fair trade hoe dan ook goed. En de foto's zijn hopelijk overtuigend genoeg: tussen de meer alternatieve ontwerpen van Yak en Yeti zitten wel degelijk leuke en heel draagbare dingen.


Hmmm, als ik iets geleerd heb van deze opsomming, dan dit:
  • Ik heb nog tien andere kleedjes hangen. Voor deze fotoshoot haalde ik enkel die kleedjes tevoorschijn die ik in verantwoorde winkels kocht. Ik ging er zomaar van uit dat ze dus wel fair zouden zijn. Valt dat even tegen. Als ik de merken iets grondiger doorlicht, valt de helft door de mand. Die tien andere kleedjes waarvan ik zeker ben dat ze niét fair zijn, maken het totale percentage fair in mijn kast eigenlijk vrij klein...
  • Met tweedehands zit het gelukkig altijd goed.
  • Sommige kleren zou ik voorafgaand aan zo'n fotoshoot beter strijken.


********************
Dit bericht past in een reeks over faire kleren. Op vrijdag ga ik (soms!) in mijn kleerkast op zoek naar broeken, rokken, bloesjes, kleedjes, schoenen, ondergoed en kousen die eerlijk gemaakt zijn. Dat wil zeggen: kleren die de katoenboeren én de textielarbeiders in goede werkomstandigheden konden maken en waarvoor ze een deftig loon kregen. Daarom. 
Zin om mee te doen met Fair wear Friday? Mail Lies!
      

6 opmerkingen:

  1. Haha, die laatste opmerking :-). Ja, ik vertrouw ook vaak op winkels, maar soms is het erg moeilijk om ge achterhalen wat echt fair is. Dat kleedje van de rommelmarkt is echt super! Mooie kleuren ook allemaal, en is dat toeval dat alle kleedjes blauwgroen zijn?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hihi.

      En ja, tof stuk van de rommelmarkt, hé. Ik mag nu wel geen gram meer aankomen, want het is zo aansluitend met zo'n dun stofje, dat elk stukje vlees dat boven de rekker van je onderbroek opbolt, zo overduidelijk zichtbaar wordt ;-)

      Maar dat blauwgroen, da's inderdaad geen toeval. Weet je wat? Ik schrijf er maandag over.

      Verwijderen
  2. Heel leuk deze blogpost. Mijn kleerkast hangt vol kleedjes waarvan de helft tweedehands gekocht. En nog een paar uit een ECO winkel die helaas niet meer bestaat (Pluis).
    Wat ik tof vind aan tweedehands is dat je meestal niemand tegenkomt die hetzelfde draagt als jij. Vaak is het net op die kleedjes dat mensen vragen waar je dat gehaald hebt.
    Je doet me zin krijgen mijn eigen kleerkast uit te mesten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo had ik het nog niet bekeken, dat al die tweedehands stukken uniek zijn. Ik dacht vroeger eerder: die tweedehands stukken wil niemand meer, waarom ben ik dan zo zot om ze nog te dragen? Dan is jouw kijk op tweedehands veel leuker! Vanaf nu zie ik het ook zo!

      En verder moet je dat zeker doen, je eigen kleerkast scannen. Ik amuseer me er alleszins goed mee.

      Verwijderen
  3. Oh, ik zou niet twijfelen om drie te bestellen hoor ;-)
    Ik ben ook fan van 4 en 6!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. schoon reekske, schone kleedjes! 3 is mijn favorietje, moet misschien ook op mijn verlanglijstje!

    BeantwoordenVerwijderen