Lippenstiftrood. 'The quintessential color!' zeg ik tegen Jana. Wat dat betekent?
'Vraag een kind om een kasteel te tekenen en daar verschijnt het Gravensteen. Vraag om een auto te tekenen, dan komt een Lada op het papier. Quintessential is het archetypisch voorbeeld van iets. Voor nagellak is dat lippenstiftrood.'
Zij kiest turkoois met glinsters. En kleine witte bloempjes. Uit de band springen is ook mooi.
Natuurlijk heb ik haar kleuternagels wel eens gelakt. Maar in een schoonheidssalon? Nog nooit! Moederdag is een goede eerste keer. We stellen ons voor dat we in een film meespelen. 'Dan moet jij mij volgens de regels van de kunst straks alles over je liefdesleven vertellen,' probeer ik.
'Mama! Daar ben ik nog veel te jong voor!' Nog geen minuut later komt een jonge vrouw binnen. Aan de dame die haar voetbad klaarmaakt, zegt ze dat er nog een vriendin onderweg is. Jana en ik kijken elkaar aan en weten meteen dat we hetzelfde denken.
'Als die twee zo meteen in het Engels over hun liefdesleven praten, kunnen wij in ons onverstaanbaar Nederlands gezellig alles becommentariëren!' De deur draait opnieuw open. Onze schouders zakken teleurgesteld naar beneden. Het is Ms. Sumeika, Jana's juf die zich nu wel zal inhouden om veel privé te delen.
Het geeft niet, straks fietsen wij samen naar huis. Ons zijdezachte haar in de wind. Onze mooi gemanicuurde handen op het stuur. De fel gelakte tenen op de trappers. Helemaal ontspannen maar nog lang niet uitgekletst.
*************
Dank, Allerliefste, voor de cadeaubon! Ik beleef met jou het avontuur van mijn leven en daarbinnen dankzij jou nog zo veel kleinere mooie momenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten