Nog maar drie tot vier dagen te gaan voor Tê't, tijd om de laatste voorraden in te slaan.
In werkelijkheid zijn ze al een paar weken bezig met nieuwe huisraad kopen. En mooie nieuwe kleren. Zonder kun je het nieuwe jaar niet goed starten. Net zoals de Vietnamezen het nieuwe jaar niet willen beginnen met een huis vol oud vuil, willen ze straks geen kleren dragen waar nog een oud, slecht lot aan zou kunnen hangen.
In kraampjes langs de straat, in vaste winkels en grote supermarkten - overal heerst een enorme drukte. Hele families steken zich in het nieuw. De kinderen krijgen blinkende schoenen, de meisjes gouden rokken, de jongens geborduurde vestjes, de vrouwen een mooie ao dai. Er wordt gegraaid, gepast, gewikt en geboden. Denk solden, maar dan zonder korting.
Een andere jacht is die op de juiste ingrediënten. Dat gebeurt echt op de 28ste en 29ste dag van de laatste maanmaand. Of toch zo dicht mogelijk bij het moment waarop de lokale markt voor drie dagen sluit. (Mijn groentenmadam werkt een heel jaar door, zeven dagen op zeven. Alleen tijdens die drie collectieve feestdagen voor Tê't neemt ze verlof. Drie dagen, op een heel jaar!)
Het gewone eten in Vietnam is dagvers, komt bijna per maaltijd rechtstreeks van de markt. Maar tijdens Tê't kan dat dus niet. Verse kruiden, vis en vlees, groenten en fruit zijn immers niet te verkrijgen. Daarom dat het eten tijdens Tê't zo anders dan anders is. Het moet een paar dagen meegaan, en traditioneel waren er natuurlijk geen koelkasten om eten te bewaren.
De enige manier om voedsel in dit tropisch klimaat vers te houden was inmaken, pekelen en stomen in bananenbladeren. Vandaag bestaat een typische Tê't maaltijd nog steeds uit dit soort traditioneel eten dat natuurlijk bewaard kan worden.
Er is bánh chưng, een rijstmengsel dat dag en nacht in bananenblad stond te stomen. Er zijn allerlei traag getrokken soepen met groenten. En kip natuurlijk, al even traag gekookt en daarom naar het schijnt bijzonder mals.
In centraal Vietnam staat traditioneel ook mứt quất dẻo op de menu. Gekonfijte mandarijn. U weet wel, van de boom die iedereen hier in huis haalt. De vrucht wordt gepeld en gevuld en gember, daarna gekristalliseerd.
Het smaakt een beetje als confituur. De beter zelfgemaakte sinaasappelconfituur, met een vleugje verfrissend zuur van de gember. Confituur met een bijt, want er zit nog stevig vruchtvlees aan de mandarijn. Geproefd en goedgekeurd!
Wat goed dat de markt drie dagen sluit. Dat het de Vietnamese moeders voor Tê't verplicht heeft om creatief te koken. De dagelijkse keuken is lekker, die in deze feestperiode anders maar minstens even goed. Dus doe die inkopen maar, sla gerust grote voorraden in. Ik kom graag al die nieuwe smaken testen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten