Als ik haar opvraag, verbetert ze mij. Isosceles moet je obviously niet als izooskeeles uitspreken. Ik pols naar de eigenschappen van elke driehoek en of ze nog weet hoe die in het Nederlands heten. Gelijkbenige, gelijkzijdige, rechthoekige, stompe, scherpe. Voor zover ik weet hebben wij voor een scalene driehoek geen aparte term.
Probleem is dat de doorsnee vertaalrobot niet altijd met de juiste wetenschappelijk benaming komt. Neem nu chemie, voor het precieze verschil tussen solute, solvent, solution en saturated solution en de Nederlandse begrippen van al die mengsels moeten wij diep in het internet graven. Soms haal ik er de eindtermen van het Vlaams secundair onderwijs bij, de lijst voor de alfawetenschappen hebben we gelukkig niet voor niets vertaald.
Verrassend vaak echter herinner ik me de woorden van toen ik zelf nog op de schoolbanken zat. Lowest common multiple is het kleinste gemeen veelvoud, k.g.v. Highest common factor is de grootste gemene deler, g.g.d. Alle kennis komt terug!
Ik weet zelfs nog hoe we equations oplosten, vergelijkingen met één of twee onbekenden. De verschillende stappen schrijven leerlingen in België onder elkaar, toch? Je moet de onbekende isoleren en al de rest naar de andere kant van het gelijkheidsteken proberen krijgen. Hier gebeurt dat anders, heel verwarrend.
Omdat we - ooit - terug naar huis gaan, willen de kinderen hun vakken op alle mogelijke manieren kunnen. The British international way én op de Belgische manier. (Lukas zegt soms 'onze weg', een van die typische fouten die erin sluipt.) Als ze huiswerk maken of toetsen leren, doen we dus altijd dubbel werk.
Het vooruitzicht van een school in Gent versterkt de motivatie nogal. Bij hen, maar ook bij mij. Ik spendeer best veel tijd aan hun schoolwerk, dat is hier een engagement van het hele gezin. Strongest common commitment, dat daar in de bètawetenschappen nog geen term voor bestaat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten