Zeker als ze onderweg een ijsje krijgen. En dat moet wel, bij 42 graden celcius. Een beetje verkoeling, maar ook... Extra suikers, extra energie. Wanneer ze doorhebben dat de zoektocht in ons zwembad eindigt, zit er zelfs nog een sprintje in.
In het frisse water vernieuwde energie om coach en scheidsrechter tegelijk te zijn. De andere (bijna) negenjarigen hebben gelukkig ook nog genoeg energie voor allerlei wedstrijden. Om ter snelst naar de overkant, om ter gekst springen, om ter langst zonder adem.
Dan zet Allerliefste pannenkoeken onder de parasol, een nieuwe dosis snelle suikers. Vooraleer ze die naar binnen werken, opent de jarige zijn cadeautjes.
Het is een van mijn favoriete momenten op verjaardagsfeestjes. Niet het nieuwe speelgoed, want dat hoeft eigenlijk niet. (Echt niet!) Maar de spanning waarmee iedereen zijn eigen pakje aanbiedt en hoe ze dan allemaal samen 'oh' of 'ah' roepen. Negenjarige jongens roepen daar nog boven. 'I can build this Lego for you, if you want!'
Neen, om inpakpapier te verscheuren hebben ze geen snelle suikers nodig, nieuw speelgoed maakt hen vanzelf hyper. Het is daarom bijna een wonder dat ze zo geduldig op de kaarsen wachten. Er staat een beetje wind, zelfs met onze handen beschermend rond het legomannetje lukt het niet. Wind en jarige blazen samen negen jaren uit.
De jongens smeren choco op hun pannenkoek, strooien daarbovenop nog hagelslag en andere snelle suikers. Drie pannenkoeken, daarna kunnen ze niet meer blijven zitten.
Ze spelen Marco Polo en van verdrinken. Bommetjes tot de zon ondergaat. Het water begint te schemeren, maar hun energie zakt niet.
Dat gebeurt pas 's avonds. Ik lig naast mijn negenjarige in bed en vraag hem wat hij van het feestje vond. 'Leuk, maar nu ben ik moe.' Eindelijk.
Wat een leuk feest Lukas.We wensen je een wonder mooi levensjaar toe.
BeantwoordenVerwijderen