Phong Nha rocks

Herfstvakantie. We gaan naar het Noorden, maar niet helemaal. Halverwege stoppen we in Phong Nha-Khẻ Bàng, een natuurreservaat op de smalste strook van Vietnam, tussen de Zuid-Chinese zee en de grens met Laos nog altijd onmetelijk. Middenin ligt Sơn Đoòng, de grootste grot ter wereld. Het verhaal over de ontdekking in 1991 en 2009 is een Indiana Jones film waard.

Sơn Đoòng betekent letterlijk 'rivier groot' of 'rivier berg'. Je kunt de 'bergriviergrot' enkel onder begeleiding bezoeken en moet voor zo'n meerdaagse maanden op voorhand reserveren. We besluiten meteen dat onze eerste reisbestemming in Vietnam ook onze laatste zal worden. Binnen drie jaar komen we groter en getrainder terug voor Sơn Đoòng, deze week doen we de andere grotten.

Die zijn indrukwekkend genoeg. De hele streek eigenlijk. We leggen de kinderen uit dat er een dubbele bodem schuilt in het verzoek aan toeristen. 'Do you think Phong Nha rocks? Please share your pictures.' En dan de juiste hashtag natuurlijk.

De dubbele bodem, dat Phong Nha (zelfs bewolkt) geweldig en rotsig tegelijk is, begrijpen ze meteen. Lukas maakt zelf ook een taalgrapje. In Farmstay zijn geen familiekamers meer beschikbaar, we kunnen in een van de omliggende huizen logeren. Schoon hoe eigenaars Ben en Bich het succes van hun hotel met het dorp delen. De vraag is groot, dus bouwt voormalig personeel extra kamers.

Zo belanden wij in Banana House. We slapen heerlijk en genieten van de samenwerking met het hoofdgebouw. Voor ontbijt, zwembad, bar, fietsen, restaurant, plattegronden, filmavond, muziekoptredens, biljarttafel en allerlei informatie kunnen we in de oorspronkelijke Farmstay terecht.

's Morgens wandelen we van onze kamer - nummer 3 - door het dorp naar dikke, stroperige pannenkoeken of muesli met vers fruit. 's Avonds wandelen we na zonsondergang en avondeten terug. Als we vruchtensap of avocado salade bestellen, moet dat op rekening van B3. Banana three. 'Dat is makkelijk te onthouden,' lacht Lukas. 'Banana tree!' Hij beeldt een boom uit. 'Snap je hem?' Ook al is het eigenlijk een bananenplant, wij lachen mee. 

Ik ben blij dat er tussen bed en ontbijt en tussen zwembad en bed telkens een honderdtal meter ligt. Ik leg de afstand het liefst te voet af.

Koe aan vislijn, volgens Jana en Lukas

Man met ploeg

Zij niet. Ze steken me voorbij op hun Banana fiets. Lukas in zijn pyjama. Phong Nha rocks om zo veel redenen.