Tijdens de sollicitatieprocedure in februari surften we voortdurend naar Google Maps. Nadat de beslissing genomen was en ons eigen huis verhuurd, bestookten we Vietnamese immokantoren. In juni stuurde Allerliefste me foto's en filmpjes van -tig huisbezoeken. Op een gedeelde kaart zette hij steeds meer kruisjes.
De grote vraag was: Đà Nẵng of Hội An?
Đà Nẵng is het Barcelona van Azië. Moderne havenstad, met zee en zand. Veel leven en vertier en vlakbij het kantoor van Allerliefste. Maar ook druk, veel verkeer en lawaai. Bovendien liggen de huurprijzen er redelijk hoog.
Hội An is het Brugge van Azië. Oude havenstad en toeristische trekpleister, maar eenmaal buiten het historisch centrum erg rustig. Er is evengoed een strand en je vindt er voor dezelfde prijs meer huis dan in Đà Nẵng. In Hội An ligt bovendien de internationale school die we voor de kinderen op het oog hebben. Nadeel is dat Allerliefste dan elke dag moet pendelen.
Dus wordt het Đà Nẵng of Hội An?
'Het huis met de bomen staat daar. Het huis met de gele lampionnen daar. Dat huis daar is eigenlijk boven ons budget. De eigenaar van het huis met de charmante ramen doet moeilijk.'
We mailden, we chatten, we Skypten. 'Als jij zegt dat Tý Lộc goed is,' zei ik vanuit België, 'dan gaan we voor Tý Lộc.' Meteen de tweede dag na onze aankomst voerde hij ons naar dat ene kruisje op de kaart die ik al zoveel keer bekeken had.
En toen was het beslist. We gaan wonen in een rustige buitenwijk van Hội An, het Brugge van Azië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten