Net als ik gebruikt de pianostemmer ijkpunten in de tijd. De eerste keer was onvergetelijk: Lukas in zijn wipper naast de piano. De tweede keer ergens halverwege vergat ik onze afspraak telefonisch te bevestigen: de stemmer stond hier op goed geluk. De derde keer is Lukas al zes: tijdens de stembeurt gebruikt hij de pianopanelen als autobaan. Zo snel gaat het blijkbaar, van kleine Tarzanbaby tot speelvogel.
Als de pianostemmer ook dit ijkpunt onthoudt, ga ik niet meer zo lang mogen wachten. Zo'n piano moet jaarlijks gestemd worden, ik ga Lukas aansporen om volgende keer 'zeven, meneer' te antwoorden. Ook al is hij tegen dan misschien al tien en worden we toch weer ontmaskerd. Onze pianostemmer vat het verstrijken van de tijd veel te goed.
Voor alle zekerheid dus meteen een afspraak geboekt. Volgend voorjaar. Zodat Jana tenminste met de juiste klanken leert spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten