Vlierbloesemsap - boterbier

Ze is weer bezig met haar plannen en projecten. Ik dus ook.

'Mama, voor mijn eindwerk op school kan ik misschien ook iets koken?' Ze gaat voor een uitgebreide creatieve boekbespreking van Harry Potter. 'De spannendste boeken die er bestaan.' Ze heeft al allerlei weetjes verzameld. Personages ingekleurd. Bezemsteel geknutseld. Met vriendinnetje een toverspreukenduel verzonnen. Een methode ontdekt waarmee je weet in welke afdeling je op Zweinstein terecht zou komen. Nadat ik haar heb leren naaien zodat ze voor zichzelf een cape kon maken, én een tas uit gouden gordijnen met een vakje voor haar toverstok, moet ik nu op zoek naar een recept voor boterbier.

'Mama, zou de vlierbloesem al rijp zijn?' Een paar weken geleden was ze met een schaar in de bosjes van het park getrokken. Ik moest haar toen teleurstellen: die witte bloemen waarmee ze kwam aanzetten waren geen vlierbloesems, daarvoor moest ze nog even wachten. Nu mag ze eindelijk. Of eigenlijk ik. 's Avonds trek ik in mijn keukenschort naar het park.

Resultaat? Buren die nieuwsgierig vragen wat ik allemaal van plan ben en een koelkastdeur vol vreemde dranken, waarbij de vlierbloesem als overduidelijke winnaar uit de bus komt.



Eerste punt voor de vlierbloesem. Het is veel leuker om te doen. Terwijl je de vlierbloesems knipt ben je buiten! En ook makkelijk een half uurtje zen in de weer. Tweede punt voor de vlierbloesem. Het is makkelijk en het is véél. Van een kleine pot bloemschermen maakte ik drie grote en twee kleine flessen diksap. Ik weet niet hoeveel liter dat is, laat staan wanneer je het aanlengt met water. Maar dat is dus véél limonade. Derde punt voor de vlierbloesem. Dat recept van Dorien Knockaert is veel en veel lekkerder dan het recept van Harry Potter. Ik hou wel van de combinatie zoet en zuur, maar dat boterbier is niet te drinken. Toen we dat na een paar slokken ook durfden toegeven aan elkaar, hebben we alles door de wc weggespoeld. Misschien maar best, zo was er meer plaats voor de vlierbloesem.