Vierkantisme

Zijn favoriete kunststroom is kubisme en ik besef hoe pedant dit klinkt. Ter verdediging: wij hebben een kunstkwartet dat gewoon heel leuk is om te spelen en waar dat woord in voorkomt. Bovendien zegt hij natuurlijk niet echt kubisme. 't Is vierkantisme.

Ik zag zijn vierkantistisch schilderij voor het eerst een paar weken geleden. Op een tentoonstelling in de gang naast de klas. Een beetje zoals Het kleine museum, maar dan in het echt en painted by 4-5-6-year-olds. Heel mooi.

En kijk! Het is nu van mij. Samen met een romantisch gedicht. Want in de klas hebben ze het ook nog gehad over mogelijke beroepen. En romanticus, dat kun je volgens Kapitein Winokio dus gewoon worden. Ik vind het heerlijk hoe zijn juf er steevast in slaagt om feestelijkheden te koppelen aan het dagelijkse projectwerk. Het maakt dat hij weinig extra hoeft te knutselen. Knutselen is zijn sterkste punt niet. Iets extra hoeft ook niet. Dat schilderij, die bloemen en vooral de belofte van wel honderd zoenen per dag, dàt maakt mij blij. 'Wij blijven bij elkaar, ons leven lang.'

U mag bieden zoveel U wil, ik hou dat schilderij. Met op de achterkant dat gedicht.