Poyun compagnie

Oh neen! Neeneeneeeen! 

Gisteren poppen de eerste berichten op mijn telefoon. Twee mensen die zich ziek aangemeld hebben, blijken besmet. Dankzij snelle track-and-test springt het plots naar tweeëntachtig.

In vergelijking met de wereld is dat natuurlijk niet veel. Maar hier willen ze gewoon géén besmettingen. Want de gezondheidszorg kan zelfs een kleine golf niet aan. En ook de sowieso al kwetsbare economie zou het dan nóg zwaarder te verduren krijgen. 

Dus houdt Vietnam al maandenlang zijn grenzen dicht. Rond Tết zelfs nog meer dan anders. Militaire patrouilles marcheren nu langs duizenden kilometers in de bergen die tegen China, Laos en Cambodja aanleunen. Op luchthavens zijn strenge controles. Wie hier moét zijn, of van overzee veel geld betaalt om naar het thuisland terug te keren, gaat zoals altijd eerst twee weken in streng bewaakte quarantaine. 

Natuurlijk zit daar soms een lek op. Af en toe raakt er alsnog iemand besmet. Iemand die tests moet afnemen bijvoorbeeld of mensen in quarantaine eten brengt. Die besmetten op hun beurt iemand in hun buurt. Vervolgens moeten van àlle contacten àlle contacten opgespoord worden en gaan hele scholen, wijken, soms zelfs steden en provincies tijdelijk op slot. 

Dat doen ze voor één geval. Twee gevallen. Drie... Da's hier de grootte-orde van uitbraken. 'Is de F0 al gevonden?' vraagt de publieke opinie dan. (Niet dat hier veel publieke opinie mogelijk is. Maar een strakke partijlijn levert wel een breed gedeelde terminologie op.) 'Waar zitten de F1's en de F2's?' 

Gisteren probeerden ze dat dus voor tweeëntachtig gevallen te achterhalen. Een enorme logistieke operatie. Toch verschenen op internet ook nu weer vrij snel lijsten met gedetailleerde whereabouts. Patiënt X is rond 3 p.m. in die winkel melk gaan kopen. Patiënt Y werkt in die fabriek. Patiënt Z volgt daar, aan die school, avondlessen Engels. De meesten kunnen gelukkig aan elkaar gelinkt worden. Dat scheelt in mogelijk risico op verdere verspreiding.

Op die manier werden gisteren op een dag tijd 21.000 mensen getraceerd. Daarvan staan zo'n 20.000 momenteel drie weken onder bewaking. De rest ging meteen naar het ziekenhuis. En zo eindigde de teller gisteravond op 98 bevestigde gevallen en het vermoeden dat het om een nieuwe variant gaat.

Foto uit dit artikel waarin bij wijze van 'fast and strong response' alvast een waaier aan maatregelen wordt afgekondigd.

Vandaag waarschuwt de regering dat er de komende dagen ongetwijfeld nog meer positieve testresultaten komen. Misschien tot 30.000. Daarom blèren de luidsprekers ook weer volop. Iedereen moet zich klaar houden voor nieuwe maatregelen. Zeker nu Tết eraan komt, dé vakantie waarin heel Vietnam naar familie afreist. Dat zal waarschijnlijk niet meer zomaar gaan.

Tegelijk wil de regering geen paniek. Zie ons goed bezig, tonen alle media vandaag. Er staan al drie extra ziekenhuizen in de steigers en vanuit Đà Nẵng - waar de vorige uitbraak was - wordt medisch personeel overgevlogen. 

Die tweede plaats in de wereldrangschikking voor beste aanpak van deze pandemie wil Vietnam graag houden. Ik hoop heel hard dat hen dat lukt. Niet om die plaats an sich, maar omdat het zou betekenen dat het hier met de bevolking nog steeds al bij al goed gaat. 

 

(Trouwens, daar bij Lowy leuk en interessant spelen met grafiekjes! Maar wel erg voor België.)