Niet dat wij elkaar anders elke dag zien, maar ik mis haar!
Ze woont in Đà Nẵng en daar geraken we nu niet. Als het moet, zouden we er nog naar de spoed kunnen, maar zeker niet meer naar de supermarkt. De stad is van alle andere afgeschermd en volledig in lockdown. Veel strenger dan de vorige keer, schrijft ze:
Ook alle werven liggen nu stil. Er mogen geen afhaalmaaltijden meer geleverd worden. Pizza moet je zelf maken, anders eet je illegaal. En de boodschappen op de markt worden strikt gereglementeerd. Er zijn bonnenboekjes voor even en oneven dagen, om te voorkomen dat iedereen elke dag gaat.
Hier in Hội An is de lockdown iets minder streng. Geen bouwwoede meer, maar wel nog afhaaleten. En ook al doen we dat niet, boodschappen kunnen in principe elke dag. Ook om medische redenen mogen we het huis verlaten. Een blokje om valt daar niet onder, helaas hebben wij geen hond uit te laten.
We zien Vietnamese kinderen wel hun straat op en af lopen. Allemaal met masker op, zelfs het kleintje op de heupen van de oudste van de troep. Gezinnen spelen badminton voor hun deur. Zelf zoeken we verlaten paden tussen de rijstvelden om toch af en toe te gaan fietsen. Ook weer met mondmasker op. Veertig graden en vochtig, dat is zwaar ademen. Stevige conditietraining.
Het voorbije weekend fietsten Jana en Allerliefste 12 kilometer heen, 12 terug. Bestemming? De wegversperring tussen Đà Nẵng en Hội An.
In theorie moet het Delta November zijn, tussen de Belgen onderling noemen we die checkpoint Charlie. Van ons clubje gaat daar nu elk weekend iemand heen. Dan geeft de ene wafels en bier mee aan de fietser van dienst, de andere iets liefs en/of onnozels. Ruilen tegen pesto. En zelfgebakken brood dat aan onze kant dan weer versneden en verdeeld wordt.
Dit weekend waren Jana en Allerliefste kandidaat. Een blond meisje met een fluohelm op een fiets, dat valt hier natuurlijk op. Dus stopt Allerliefste voor de zekerheid bij de post waar ze zich straks op de terugweg moeten registreren. 'We want to go to the roadblock. Quick exchange with a co-worker. Okay?'
Vanachter zijn spierwit masker keurt de politieman het goed. 'Maar vanaf morgen kan dat niet meer.' Alles wordt nog strenger.
Ze fietsen snel door, bergop in het zweet. Vijftig meter voor de blokkade stopt Jana langs de kant, Allerliefste rijdt tot aan de versperring. Tassen over de hekkens heen en weer. Een snel 'hallo' en 'hou u goed!' Tijd of sfeer om daar gezellig voor een foto te poseren is er niet.
Daarna langs de controlepost voor wie van de tussengrens terugkomt. De official die hen eerder te woord stond, wuift hen door. De temperatuur van dat blonde meisje moet niet gemeten worden.
Snel naar huis, voor boterhammen met de lekkerste confituur ter wereld.
amai amai Wat een tijden zijn dat toch he? Als we daar ook culinaire avonturen aan kunnen koppelen, is dat mooi.
BeantwoordenVerwijderenVreemde tijden. Historische tijden!
BeantwoordenVerwijderen