Op school moet iemand ferm gescoord hebben. Na weken, maanden droogte is het gisteren beginnen regenen. Eindelijk, zou ik zeggen, als er niet zoveel schade was geweest.
De regen kwam namelijk met een storm. Noul was de naam.
In
mijn mailbox kreeg ik maandag een eerste waarschuwing van Stormalert, de nieuwsbrief waarop
ik me sinds onze verhuis naar Centraal Vietnam veiligheidshalve geabonneerd heb. Tegen dinsdag waren dat regelmatige updates. Woensdag zaten we de hele tijd op Windy, een app die we op onze telefoons geïnstalleerd hebben. Donderdagmiddag berichtte de school dat we de kinderen vroeger moesten ophalen, zodat iedereen op tijd veilig thuis / binnen was.
Het is vreemd, wachten op een storm. Je voelt, ziet, merkt aan alles dat het dichterbij komt. De cirkelbewegingen op het scherm. De laatste controle en eventueel aanvullen van de voedselvoorraad (tijdens het regenseizoen altijd genoeg rijst en conservenblikken in huis, je weet nooit hoe lang binnen). De zandzakken die op daken gelegd worden en bomen die gesnoeid worden. De 'stay safe' in plaats van 'see you tomorrow!'
Donderdag rond middernacht kwam de storm op volle kracht binnen. Vrijdagochtend waaide hij door naar Đà Nẵng. Terwijl hij onderweg is naar Huế, meten wij de schade op.
Een onder water gelopen zolder, waar Allerliefste 's nachts al een paar uur heeft staan hozen en lekken van die zolder tot beneden. Dat betekent drogen, kuisen, wassen, plassen. Terwijl de kinderen voorbereid schoolwerk maken (wegens te verwachten elektriciteitspanne geen online lessen gepland) en Allerliefste zich vermoeid op het werk probeert te concentreren.
Vergeleken met de schade in de bergen valt het hier enorm mee. Daar zijn, ondanks grootschalige evacuatie, mensen gestorven. Allerliefste toont me foto's die op lokale fora passeren. Dode buffels afgedekt met palm- en bananenbladen, vee is vaak deel van het huishouden. De hoge brug waar Allerliefste op zijn zondagse ritten normaal gezien overheen fietst, is onder een aardverschuiving bedekt. Hij krijgt ook filmpjes door van buiten hun oevers getreden rivieren. Gezien de kracht van zo'n modderstroom is het bijna verbazingwekkend wat wél nog recht bleef staan.
Volgende keer dat iemand dat punt scoort, misschien toch verwittigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten