Ondertussen op straat

En of de oogst goed wordt! Dat merken we aan de enorme bedrijvigheid op en naast de velden. Werkelijk elke vierkante meter wordt nu benut om rijst te drogen. Straten, pleinen, tempels.






Er ligt zo veel rijst dat brommers en fietsers soms niet anders kunnen dan erdoorheen rijden. Dat mag, de witte korrels zitten voorlopig nog in hun bruin jasje. Onder de warme septemberzon kleurt dat nu zo mooi goud. Als de oogst niet op plastic zeilen zou liggen, zou ik denken dat we met z'n allen op het strand wonen.






Om goed te drogen, wordt de rijst eerst vele malen gekeerd. Dat gebeurt manueel, om de zoveel uren, verschillende dagen na elkaar. 

Als het droog is, gaat al dat goudbruin in grote plastic zakken. Waar de straten eerst vol rijst lagen, zien we sinds kort steeds hogere stapels staan. 



Binnenkort staat op ons tempelpleintje hopelijk ook zo'n stapel gele zakken, dan kunnen de kinderen uit de buurt weer voetballen en oefenen.

Dat zo'n oogst gevierd moet worden, begrijp ik ondertussen steeds beter.