We kochten nochtans nog niet zoveel bij, alleen een ventilator en wat eten. Het is dat we geen zin hadden om onze spullen opnieuw tot op de millimeter in hun reisverpakking te puzzelen. Gelukkig konden we voor dit laatste transport een en ander lenen. Zijn collega gebruikt nog steeds de sporttas die ze kreeg toen ze haar eerste Belgische bankrekening opende! En de supermarkt geeft ook graag dozen weg.
Die ene rondslingerende stylo, een pak wc-papier, het kuisproduct, de ontbijtgranen van die ochtend, de tandenborstels, de zonnebril, het fototoestel, de vuile was ... Heerlijk om de laatste doos, de laatste valies, desnoods de wasmand met dit soort rommel te mogen volgooien.
Niet dat het ongestructureerd verliep, aan chaos doe ik niet. Maar zoals de dochter opmerkte: 'Dit voelt niet als een verhuis. Meer alsof we een weekend weg geweest zijn en het vakantiehuisje moeten opruimen.' Wij konden alleen maar knikken. Vergeleken met een verhuis over duizenden kilometers afstand was die van zondag niets.
Het uitpakken daarentegen! We zijn nu al drie dagen bezig en nog steeds niet helemaal geïnstalleerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten