Ergens op een palet staat 500 kg te wachten: twee volwassen fietsen, twee kinderfietsen en een taart van patrouillekoffers. We hebben onze inentingen. Ons huis is verhuurd, opgeknapt en net niet helemaal leeg gehaald. We hebben onze internationale paspoorten. Afspraken met werk, school, post, mutualiteiten, bank, verzekeringen en allerlei andere instanties zijn gemaakt. We hebben een referentieadres in België. Behalve tandartscontrole zijn alle medische checks achter de rug. We hebben genoeg koffers verzameld zodat ik met de kinderen kan nakomen.
Vooraleer het zover is, schuiven wij Allerliefste dus vooruit. Hij gaat maandag meteen voor VVOB aan het werk. En de komende weken op verkenning. Kijken welk formaat dekbedden ze daar hebben bijvoorbeeld, om te weten of wij onze lievelingslakens kunnen meenemen. Het lijkt een detail, maar het maakt verschil als je aan de andere kant van de wereld snel een thuisgevoel wil krijgen. Meer fundamentele dingen zoals een huis, de straat, onze toekomstige wijk zoeken we samen wel uit. Wanneer we alle vier ter plekke zijn en Allerliefste ons al wat meer wegwijs kan maken. Handig, zo'n voorpost. Alleen... Ik mis hem nu al. Juni kan niet snel genoeg gaan.
wat een zalige taart :-). En wat een spannende tijden zeg!
BeantwoordenVerwijderenMan zo spannend, het avontuur tegemoet! Wat wens ik jullie veel geluk. En hou ons op de hoogte he.?
BeantwoordenVerwijderenEerlijk? Ik doe het bijna in mijn broek! Dus ik weet niet of ik jullie van àlles op de hoogte zal houden... ;-)
BeantwoordenVerwijderen