Home Phone

Project ruimte. 'In de klas hebben we samen naar E.T. gekeken. En toen zei die hoom foon!' (Want Lukas kent met moeite Nederlandse spelling. In het Engels spreekt hij zeker weten nog helemaal fonetisch.) 'Wat betekent dat eigenlijk?'

'Dat hij naar huis wil bellen. Home is huis. Of eigenlijk thuis. Phone is telefoon. Soms ook bellen. Maar E.T. zegt volgens mij phone home, niet home phone.'

'Jawel! Hoom foon!'

Er zit niets anders op dan samen naar de film kijken. Niet slecht voor een gure herfstdag. En jawel, E.T. moet de taal nog leren. In de Nederlands gesproken film zegt hij eerst hoom foon. Daarna phone home. We stoten elkaar aan. Zie wel! En we lachen en we huilen. Zitten op de rand van de zetel omdat we willen dat de extra terrestrial het redt. Huilen dan weer bij het afscheid.

Na de film haal ik mijn oude plastic pop tevoorschijn. Zo eentje, maar dan beduidend kleiner. Na jaren in een koffertje gelegen te hebben, staat E.T. nu terug op een nachtkastje. Met zijn hangbuik en grote ogen.

's Avonds in bed raken we voorzichtig zijn rode vingertop aan. En we fantaseren hoe Lukas hem in zijn kleerkast zou verstoppen, mocht E.T. ooit in de Bourgoyen landen. Hoe hij zijn buitenaardse vriend naar huis zou laten bellen. 'Hoom foon!' 'Phone Home!' En hoe hij hem met zijn fietsje uiteindelijk in veiligheid zou brengen.

Als hier nu maar eens echt zo'n UFO zou landen...

Elliott en E.T. vliegen over het Gentse natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen. Beeld Schamper. 
Uit een artikel over de mooiste plekjes van Gent. Oorspronkelijke foto: Lamazone.