zondag 21 augustus 2016

Beau charmant




Een Frans dorpje met een soortgelijke naam was ons eerste grote reisdoel. Daar zou een tuin met een zwemvijver zijn, midden in een groot bos. Daar zouden wij na tien dagen fietsen een paar nachten achtereen onze twee kleine tentjes mogen opstellen. Bij vrienden van.

Wij. Onze bende van zeven. Bleek dat Natuurpunters allerlei en half fietsend Gent het dorpje op de kaart hadden omcirkeld. Het was een gelukkig toeval. Een blij weerzien bij de ene, een grappige ontdekking bij de andere. 'Jij hier ook?' Of: 'Echt waar, wonen jullie bij ons om de hoek?'

Resultaat: nieuwe speelkameraadjes. Een baby om op schoot te houden, een peuter om voor te zorgen. Ze heeft niet liever. Een paar wilde kleuters en een vriendin die met de jongens van robot wilde spelen. Hij heeft niet liever.




Daar werd onze dynamiek van zeven opgenomen in een veel groter geheel. En toch. Het was ons groepje van zeven dat besloot om de hooibalen op het naburig veldje tot een fort te rollen. 'En oh! Zullen we dan in dat fort de nacht doorbrengen, onder de blote hemel?'

Alleen Allerliefste heeft twee vallende sterren gezien, alle anderen lagen al lang te slapen. Tot laat in de ochtend, lang voorbij het eerste licht. Een nacht die ze zich later nog lang zullen herinneren, denk ik. Echt.



Enkele dagen later splitste onze bende van zeven. Vier zouden doorfietsen naar Zwitserland, drie reden terug naar huis. Het is vreemd afscheid nemen na een tijd intens samen reizen, samen leven. Zwaaien en omhelzen. En nog eens zwaaien en roepen: 'Tot in Belgieeeeeeuh! Daaaa-aaaag!!'

Tot de realiteit van de route je weer tot de orde van de dag dwingt. Naar Zwitserland ging het een beetje richting Jura. Een ander Beuacharmant gezin wou sowieso die kant uit. Dus trokken we nog anderhalve dag samen op. Vreemd maar leuk hoe ook dan weer een eigen dynamiek ontstaat. Natuurobservaties deze keer. En Lego Ninjago. Samen zoeken naar libellen en strips lezen. 



Als Beaucharmant ooit een subsidiedossier indient om een soort knooppunthuis voor fietsers te beginnen, krijgen ze mijn handtekening en mijn steun. 
    

3 opmerkingen:

  1. Dat is nu eens echt op vakantie. Mooi, mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het lijkt te mooi om waar te zijn... Dat gaan ze zich zeker herinneren, die hele vakantie!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is nochtans allemaal echt gebeurd ... ;-) Maar ik denk het ook: wordt een vakantie om met de glimlach aan terug te denken.

      Verwijderen