vrijdag 3 juli 2015

Dank u wel, Groendienst

Als ze weer eens vol blauwe plekken staat en 's avonds doet alsof ze daar niet van kan slapen, zeg ik dat ene zinnetje dat alle excuses en getreuzel wegvaagt: 'Buitenkinderen hebben speelbenen. Die blauwe plekken zijn een goed teken.' 

Een buitenkind is ze dezer dagen zeker. Sinds ze een paar weken geleden met een kamp startte, speelt ze, samen met buurtvriendjes of op haar eentje, urenlang in de bosjes in het Fluweelpark.


Algauw breidde ze dat kamp - haar 'bureau' - samen met de buurtkinderen uit tot een heus dorp. Er kwamen een keuken, toilet, wasplaats, tuin en moestuin bij. In twee struikeilanden verderop groeiden nog meer kampen, elk met brievenbus. Ze sturen elkaar tekeningen en loomarmbandjes. En is het geen weer om buiten te spelen (te nat of véél te warm) dan steekt Jana binnen afdakjes, vliegengordijnen en versiering in elkaar.


Allemaal zonder bouwaanvraag. Bedankt Groendienst, dat jullie dit niet als rommel beschouwen. Bedankt dat de takkenmuren mogen blijven staan, dat de zelfgemaakte schommel kan blijven hangen. Doordat jullie die plek zo ongemoeid laten, kan het bouw- en speelplezier van steeds meer kinderen verdergaan.



Op een van de laatste schooldagen namelijk heeft die dochter van mij met haar ondernemingsdrang de hele klas uitgenodigd voor een bezoek aan het kampencomplex. Het moet zowat de bijzonderste schooluitstap ooit geweest zijn.






Daarna kregen alle ouders hier in de buurt van 'een vreemdeling' een mysterieuze uitnodiging voor de officiële inhuldiging van het kamp. Het was heerlijk: de kinderen hadden een "natuurdans" gerepeteerd en iedereen bleef plakken tot wanneer de kinderen 'nu echt' in bed moesten.



Langs de buitenkant zie je er niets van, maar dat de Groendienst binnen in de struiken laat betijen is een ware zegen. Zo veel uren speelplezier. Zo veel sociaal contact.

Jana heeft met het kamp al een plannetje voor verderop in de zomer. Voor wanneer de frambozen in onze tuin massaal rijp zijn. Ik popel.

6 opmerkingen:

  1. Heel bijzonder is dat. Zo een plek.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. aha, dat zijn de bewoners van het kamp dat ik gisteren passeerde! Ik kijk er al naar uit, dat ons buitenkind "alleen de straat mag oversteken he mama" ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Annelies, daar kijk ik ook naar uit. Hoe meer vriendjes hier samen kunnen spelen in het park, hoe leuker! En wie weet verschiet je nog hoe snel het moment er is om haar alleen de straat te laten oversteken.

      Verwijderen