Fair wear Friday: broeken

'Vinde gij mijn gat niet te dik in deze rok?' moet ik bijna nooit vragen. Eerder: 'Is mijn gat niet te plat in deze broek?' Om het even hoeveel de weegschaal aanduidt, ik blijf amper billen hebben. Het zit in de familie. Mijn moeder draagt daarom alleen maar rokken. (En iets bovenaan, natuurlijk.)

Sinds een maand volg ik haar advies. Ik zit door de knieën van al mijn oude jeans, enkel deze twee exemplaren blijven over. Wat zou ik nieuwe broeken kopen die vanachter toch weer slap zullen slobberen? Op de fiets en in de vrieskou draag ik nu elke dag een rokje. 't Is afzien maar het valt zoveel beter.  

1. Bizarre broek van Goddess Clothes (gekocht in O'zon). Ik heb eerder al eens omschreven (bij nummer 8) dat dat merk eigenlijk absoluut mijn stijl niet is. Idem voor deze broek: ik heb één strook stof losgetornd omdat het model met wijde pijpen overdreven wijd was. Nu zit hij goed, dus ik draag de broek. Maar ik ben niet meer van plan dat merk te kopen: scoort nul op fair trade.

2. Monkee Genes. Dit zwarte exemplaar heb ik gekocht in Today is a good day. De vorige kleren uit deze winkel die ik in mijn FWF-blogpostjes onderzocht, scoorden allemaal goede punten. Zou deze ook ...? No blood, no sweat, no tears, zegt de oprichter. Maar als ik dieper graaf, vind ik alleen maar dat Monkee Genes gemaakt is van biologische stoffen 'met respect voor mensen'. Het bedrijf is lid van The Soil Association en van Global Organic Textile Standards (GOTS), maar niet van bijvoorbeeld de Fair Wear Foundation. Wat moet ik nu? Nul punten? Edit: Toch een puntje.


Terwijl ik de herkomst van mijn broeken uitzoek, bots ik op China Blue. De bekende documentaire uit 2005 toont het meisje dat jouw jeans maakt (hier de ingekorte versie). De draadjesknipster uit China mist haar familie en haar kat, ze valt om middernacht haast boven haar schaar in slaap. Maar ze is blij dat ze financieel kan bijdragen aan de middelbare studies van haar zus.

Wat zit ik hier te zagen over een platte poep? Iedereen hier in het Westen heeft onnodige complexen over het lijf. Laten we dat toch overboord gooien en in plaats daarvan onze energie steken in dingen die er toe doen. Het geluk van diegenen dicht bij ons en van diegenen elders in de wereld. Is dat geen schone gedachte?

********************

Dit bericht past in een reeks over faire kleren. Op vrijdag ga ik (soms!) in mijn kleerkast op zoek naar broeken, rokken, bloesjes, kleedjes, schoenen, ondergoed en kousen die eerlijk gemaakt zijn. Dat wil zeggen: kleren die de katoenboeren én de textielarbeiders in goede werkomstandigheden konden maken en waarvoor ze een deftig loon kregen. Daarom. 
Zin om mee te doen met Fair wear Friday? Mail Lies!