Ik wilde graag een traditionele Sinterklaas, zoals de 6 decembers uit mijn eigen kindertijd. Met speelgoed, uiteraard. Maar ook met van die marsepeinen patatjes en peren, appelsienen en roze varkentjes in marsepein. Met speculaas mannetjes, klein en groot. Met van die dikke chocolade letters (Allerliefste heeft geluk, de eerste letter van zijn voornaam is de grootste van het alfabet) en met gouden chocolademunten. Met
massa's mandarijnen,
nic-nacjes en
carolientjes. Met van die geglazuurde koekjes die de Sint blijkbaar niet meer meebrengt uit Spanje. (Weet U welke ik bedoel? Zo ja, weet U waar ze nog te krijgen zijn?)
Al die marsepein, speculaas,
carolientjes en mandarijnen zijn voor mij. Want wat willen ze? Chocolade, en niets dan chocolade. Vermomd als zwarte piet - boos en vermoeid, met het haar in de war op het einde van de dag - valt dat niet eens zo heel erg op. Maar kijkt U eens goed naar het kleurverschil rond haar mond?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten