maandag 19 december 2011

Loslaten

Je ziet ze her en der verschijnen, online en in de boekskes, van die esthetisch verantwoorde kerstbomen. En natuurlijk vind ik dat mooi, en natuurlijk wil ik ook liever zo eentje in mijn living.

Maar hé, we hebben de kerstboom opgegraven die we twee jaar geleden in onze tuin planten. Hij heeft een sneeuwwinter zonder onze aanwezigheid overleefd. Staat krom en scheef maar houdt zo charmant vol. Toen we hem verpotten, leek Jana met een engelengezichtje spontaan te gaan zingen van "Oh Denneboom". (Maar de foto bedriegt. Ze roept gewoon dat we ze straks mee wil versieren.)



Daarna haalde ik alles uit wat als versiering kon dienen. Mijn hippe lichtjes verdwenen als snel achter de gouden ballen die we her en der verzamelden, de kerstfiguurtjes die we van haar grootmoeder erfden en de zelfgeschilderde ballen van papier.



Loslaten, ik word er steeds beter in.
'k Ben zelfs al benieuwd naar uit wat ze er volgende jaar samen van gaan maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten