Ik hou van Hollanders (in Frankrijk)

Heel aanwezig tijdens de zomermaanden in Frankrijk. En heel aanwezig op onze vakantie. Maar ik hou van Hollanders. Op dezelfde manier als Raymond van het Groenewoud. Zo gezellig. Zo heerlijk los met elkaar, niet verkrampt in de omgang. Zo anarchistisch maar respectvol met hun kinderen. Zo verbaal.

En vooral zo rechtuit. Zowel negatief: 'U bent een schandaal!' [... dat u hier met kleine kinderen kampeert.] Als positief: 'Waw, stoer van jullie!' [... dat jullie hier met kleine kinderen kamperen.]

De eerste vakantiebestemming was bij mijn schoonneef en zijn vrouw die wonen en werken in de Jura. *** Un grand merci! *** Prachtige streek met weinig toerisme. Zacht en ruw tegelijk. Heel verrassend. Je draait een bocht om en daar verschijnt plots een rotsformatie (dixit Allerliefste).

Jana is er ook één keer in het zwembad gevallen. Gooide zo enthousiast met een bal dat ze die in het water achterna ging. ´s Avonds nam ze zich voor om morgen terug te zwemmen, 'maar niet meer zo diep'.

Op het keienstrand gaf Jana steentjes cadeau, verpakt in een plastic bekertje

Onze tweede bestemming was een Franse camping á la ferme bij Brigitte in de Bourgogne. Hele leuke boerderij met veel diertjes waarbij de kinderen mogen meehelpen met de verzorging. Jana leerde er 'Appetiste' (Jean-Baptiste) uit Parijs kennen en ging met hem konijntjes voeren. Samen ook een fantastische dagtocht gemaakt langs maïsvelden en zonnebloemweiden. Traag tempo, weinig kilometers. Maar het is een investering zodat we later opnieuw en dan mét kinderen in de bergen kunnen trekken.

De dagtochten gingen steeds beter...

De derde vakantieplek was op de boerderijcamping bij Annelies in de Vogezen. Een Hollandse gastvrouw en dus ook veel Hollandse jonge gezinnen. Maar ik zei het al: ik hou best van dat sfeertje. Jana lokte er speelvriendjes naar onze tent onder het mom van "Wil jij eens naar Lukas komen kijken?" Zo´n kleine baby als hij was dé attractie onder de kampeerders. 
Op dit domein staan geiten en ezels op een centrale weide, daarrond een bos met alle tenten in die bosrand. Lekker veel schaduw dus. Hoewel dat niet echt nodig was: de Vogezen zijn mooi maar regenachtig. Boerin Annelies zorgt ook voor maaltijden en activiteiten. Geen zorgen, het is geen Club Med. Gewoon een ezeltocht met pick-nick. Of ´s avonds voor de kinderen een broodje en worstje bakken op het kampvuur. Vrije deelname.

... en de picknick werd steeds leuker!

De laatste stop was bij vrienden in een vakantiehuisje bij een écht kasteel in de Voerstreek waar volgens het naambordje ook ene Harry Potter woont. Leuk appartement met ieder zijn eigen terras en een gemeenschappelijke (speel)tuin. Alweer dieren: koeien, geiten, kippen en konijnen die we ´s avonds onze GFT gingen voeren. Allerliefste en ik gingen naar huis, werken. Maar Jana blijft nog een week bij haar meter en onze vrienden-buren.

En weer op tocht! Met haar meter en de tweeling op komst