Straks komt ze thuis!
Ondertussen rest mij niets anders dan wachten. Luisteren of ik een auto voor onze deur hoor stoppen. Uitkijken naar de glinstering in haar ogen. Haar kleine beentjes stevig rond mijn middel als ze in mijn armen springt. Haar hoofdje diep in mijn nek gevleid. Haar zoenen nat en plakkerig op mijn wang. Haar enthousiaste verhalen waarbij ik duizend extra vragen moet stellen om te begrijpen wat ze nu écht bedoelt.
Zucht. Straks duurt lang. Hoe vul ik ondertussen? Duizendmaal naar deze schatten klikken. Gevonden tijdens het uitmesten en hersorteren van onze kampeeruitrusting. Haar verzameling uit Frankrijk. Als ik dat kleine slakkenhuisje zie, moet ik weer denken aan het keienstrand waar ze dat met haar kleine vingertjes opraapte. Dat lukte niet zo goed. Het slakkenhuisje verdween steeds dieper tussen de stenen. Er moest gegraven worden om het te pakken te krijgen.
Zucht. Nu moet het al straks zijn.
Leuk
BeantwoordenVerwijderen