Alles in Hanoi al gezien. Of toch bijna. Maar al meer dan twee jaar geen Brusselse wafel gegeten! Dus nemen Belgische vrienden ons mee naar Oasis. En daarna - met volle maag maar vlakbij - naar Công Viên Nước Hồ Tây. Een door en door Vietnamees waterpark.
Dat betekent: zeer betaalbaar, afbladderende verf, nul privacy in de kleedhokjes, een administratieve procedure voor goed geregelde lockers, lokale jongeren die de mooie blonde dochter nastaren (en steeds vaker aanspreken), redders die met hun telefoon bezig zijn, verdacht weinig veiligheidsmaatregelen, ont-zet-tend veel plezier en ...
... ook nog eens een heel mooi zicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten