Bruin is het nieuwe groen

U hebt het in de Wereldwinkel misschien wel al eens gezien, papier gemaakt van olifantenpoep. Ergens in een doos in onze opslagplaats hebben wij zo'n blocnote liggen. Omdat voor dit papier geen bomen gekapt moeten worden, staat op de voorkant 'brown is the new green'. Op de achterkant 'made in Thailand'.

Nu we toch in de buurt zijn, gaan we een kijkje nemen. Eerste stap is uiteraard alle mest verzamelen, met zoveel olifantentehuizen in de buurt geen probleem. De beesten kunnen tot 500 kg per dag eten. Suikerriet, gras, bananenbladeren, twijgjes... Het vezelrijke dieet zorgt voor de perfecte soort stront.

De olifantenpoep wordt gekookt tot alleen die vezels overblijven. Resultaat is een havermoutachtige pap die niet eens heel erg stinkt. Het water waarin de vezels gekookt zijn is pure bodemverrijking, ideaal voor de (moes)tuin.

Dan wordt de pap gemengd met andere pure vezels. Kokosnoot, uit paarden- en ezelkak, hooi, bananenstammen, mais, ananas, restjes oud poeppapier. Allemaal afhankelijk van de beschikbaarheid en het seizoen.  
  

Het mengsel is nu een dikke brij waaraan natuurlijke kleurstoffen toegevoegd kunnen worden en die je tot een bol kunt kneden. Die bollen liggen al klaar, wij moeten ze alleen maar oplossen boven een rooster, in een laag laagje water.

Voorzichtig uitspreiden en zorgen dat er geen gaten zijn, zo maken we elk een A4 van handgeschept papier. Vrij dik en met bubbels. Goed voor de omslag van een notaboekje, niet zo handig als je er echt op wilt schrijven. In dat geval moeten de bladen door een mangel, en dat gebeurt verderop. Niet hier, in het artisanale deel.










Volgende stap is alles laten drogen in de zon, daar moet je niet echt iets voor doén. Als je het vel er vlotjes kunt aftrekken, is het papier klaar. Aan de stapels te zien, wordt er best veel geproduceerd. En in allerlei kleuren. Niet per se mijn stijl, maar ik word er wel vrolijk van. 

Aan het einde van de rondleiding mogen we uit al dat papier - en tegen betaling - ons eigen product maken. Keuze uit fotokaders, postkaarten, waaiers en schriften en notaboekjes in verschillende formaten. De kinderen kiezen elk een blanco bladwijzer, niet zo duur en 'dat gaan we tenminste gebruiken'.

In de bakjes met voorgemaakte vormen roefelen ze naar de juiste versiering en letters van hun naam. Op de werktafels liggen spatels en lijm, ze kiezen voornamelijk olifanten.

En dat is wel zo gepast. Het poopoopaperpark is voor ons vandaag eigenlijk maar een korte stop, op weg naar het olifantenasiel. Wel een interessante stop, een paar cijfers en feiten hebben te maken met de dieren die we straks zullen zien. Een leuke stop ook. Interactief, dat zit - zeker met kinderen - altijd goed.

Meer info op de officiële website van Poopoopaper.