Eenhoorns moeten ook eten

'Ge gaat toch zeker geen slaatje eten!' vraagt Allerliefste. 'Als ge in een Eenhoorn café zit, moet ge ervoor gaan. Eten en drinken in regenboogkleuren.' Zoals zo vaak heeft hij natuurlijk gelijk.

Ik ben in de menu bij de slaatjes beland, vind dat het er al behoorlijk kleurstofrijk uitziet. En de pagina daarnaast ronduit onappetijtelijk. Maar het is bijlange niet waarvoor we gekomen zijn. Ik moet maar naar de toog kijken om te zien wat hier werkelijk de bedoeling is.

De kinderen, die weten tenminste wat er besteld moet worden. Drankjes die recht uit een chemisch labo lijken te komen. Wafels met omgekeerde hoorntjes. Pannenkoeken onder een toren van suikerspin. Zoet zoet en nog eens zoet. Als het maar geen echte voedingswaarde heeft.  

En ook niets dat een gastronomische ster verdient. Zolang het maar in een ster komt. Zelfs de confituur wordt hier zo geserveerd. Zoetigheid met een fotografische meerwaarde. Eten als een plaatje, om door te sturen naar vrienden en vriendinnen. 

Het is lekker, maar véél. Twee bordjes en vier roze lepels, dat is genoeg om een heel gezin een suiker rush te bezorgen. Ook al zaten er stukjes banaan in de gele pannenkoek. Aardbei in de oranjerode en kiwi in de groene.

Willen we alles op krijgen, dan moeten we traag eten. Ondertussen een beetje rondkijken. Achter de neplederen turquoise zetel staat een rek vol verkleedkleren. Sommige kun je zo aantrekken, andere zijn te koop. Net als een hele rij knuffels, balpennen, prullen.

Nog wat eten. Nog wat rondkijken. Aan het plafond hangen eenhoorns in alle maten en gewichten. Het behang is zo overweldigend dat Jana na een tijdje mijn zonnebril opzet. Nog wat eten. We checken het toilet. Doodgewone witte muren, maar wel een spiegel uit duizend stukjes. We tellen de lichtjes in de roze kerstboom. Nog wat eten. Tot we echt niet meer kunnen.    





Terwijl Allerliefste afrekent, trek ik nog wat foto's. Daar staat hij, naast de eenhoorn ballonnen. Handen samengevouwen, Thaise buiging om de dienster te danken. 'When in Bangkok, do as Thai do... Eat like (a) unicorn!' had hij eerder naar familie verstuurd.

Een man die zonder verpinken een roze café binnenstapt. 'Natuurlijk. Die van de Belgische ambassade hier rechtover zijn hier toch zeker ook al binnengestapt!'  
'Misschien houden ze hier wel hun verjaardagsfeestje, hé papa?'
'Dat zou ik ook doen. Drinken jullie die bekers nog leeg?'
'We kunnen niet meer. Maar dit was écht leuk!' 

De rest van de namiddag hebben we met die bekers rondgelopen.