Het is weer voorbij die mooie zomer, we rijden terug naar huis. In één ruk van Phong Nha Khe Bang naar Hội An. Uren onderweg. Onze Allerliefste chauffeur kent de baan. Het Leugenpaleis staat op en ik heb een autospelletje bij de hand.
We zitten aan de laatste vetervragen. Begin vorig jaar adopteerden de kinderen hier een Vlaamse collega als hun Vietnamese vervangmeter. V-v-meter. Veter. 'Ja,' zei zij. 'Zo gaat dat in het buitenland. Daar maak je toch altijd een beetje je eigen familie.'
Een jaar later kwijt ze zich nog steeds van haar taak. Vol toewijding maakte ze een bundel vetervragen voor in de auto. Mopjes, vragen voor na de autofilm, zoekopdrachten. Afgestemd op de Vietnamese context.
*** Dank u, lieve L., wij hebben ons niet verveeld! ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten