Treinstraat

Drie regels op het bord aan het begin van de straat. In het Vietnamees én Engels.

• Geen voorwerpen bij de sporen.
• Geen foto's nemen.
• Niet op de sporen lopen.

Ik vrees dat we sommige regels toch gebroken hebben. Net als alle andere toeristen in de treinstraat van Hanoi. Daartoe aangezet door de Vietnamezen zelf.

Want zij hebben natuurlijk al lang begrepen dat zo'n treinstraat speciaal is. En dat daar klinkende munt uit te slaan is. Dus zetten ze hun tafels en stoelen langs het traject, met de poten in de kiezels. Iets eten? Iets drinken? Zet U hier maar.

Tien minuten voor de trein door de straat dendert, blaast iemand op een fluitje en halen restaurateurs alles weer binnen. Zo gaat het die avond maar liefst drie keer. Telkens de trein passeert, wordt onze tafel afgeruimd en weer gedekt.
 
Als die Vietnamezen zelf voorwerpen bij de sporen zetten, vlakbij zelfs, waarom zouden wij dan geen foto's mogen nemen?


Ik neem foto's, Allerliefste maakt filmpjes. En dan zie ik Jana met grote ogen kijken. Haar gezicht in de krul van een vraagteken. Ik kijk naar waar zij kijkt. Daar loopt I.! En zijn familie!

'S.!' roep ik luid. 'S.!'

Als de moeder zich omdraait, kijkt ze zo verrast als ik. Dat we elkaar hier tegenkomen. Twee families uit Gent, Brugse Poort, De Feniks. Duizenden kilometers verder in een miljoenenstad in Vietnam, op hetzelfde moment op dezelfde plek. 

'Als we hier hadden proberen afspreken,' zegt K., 'was dat misschien niet eens gelukt.'

Er komt weer een trein aan. Hij haalt zijn telefoon boven voor een filmpje een stuk van twee euro uit zijn zak. Dat gaat op de sporen, eens kijken of de munt plat gerold wordt.
 

Leuk souvenirtje voor een prof in de economie. De volgende trein doen we het allemaal. De kinderen (de oudste van hen al in de twintig) schuimen de bielzen af naar kroonkurken. De ouders zetten zich samen. Bijpraten bij pintjes van telkens weer een ander merk. Nieuwe kroonkurk voor de kinderen.

Na elke treinpassage hollen ze naar de sporen. Is het gelukt? Die met de gouden draak, die is de mooiste.

Serieus. In een treinstraat geen foto's nemen en geen voorwerpen bij (of op) de sporen, dat gaat toch niet? Restte ons nog één regel. Niet op de sporen lopen. 

Als U in Hanoi op een dag zelf de regels van de treinstraat wil breken, dan geeft Rose U alle praktische informatie die U nodig hebt. Zelfs de link naar Google Maps staat erbij.

Edit: Herfst 2019 wil het Ministerie van Transport alle horeca in de treinstraat sluiten. Ik kan niet goed inschatten hoe snel en drastisch de treinstraat daardoor zal veranderen - al lijken ze het wel te menen - en of U er nog steeds gewoon doorheen kun wandelen. Ook zonder iets te eten of te drinken kan dit een bijzondere ervaring zijn.