Begon het allemaal toen hij voor het eerst aan de voordeur stond en vroeg of de oudste dochter thuis was? Toen hij een gedicht voor mij overschreef? Toen ik begon uit te kijken naar de faxen die hij via de computer van zijn zus naar het kantoor van mijn vader stuurde? Toen hij voorstelde om me op te halen, zodat we samen konden fietsen? Toen hij voorstelde om mij terug thuis te brengen, en met zijn fiets vol stickers op het voetpad bleef plakken? Of misschien toch op het moment van die eerste kus, toen ik zijn pintje uit de weg zette en naar hem boog?
Ik weet niet precies wanneer wij begonnen. Nu eenentwintig jaar geleden.
Ongeveer.
:-) Proficiat!
BeantwoordenVerwijderenMooi! Proficiat!
BeantwoordenVerwijderenZoveel dat ik ook niet weet. Een ding is achteraf geruststellend: dat er jongens zijn die hun lief naar huis brengen. Niet omdat ze bezorgd zijn maar om te zien of de tijd al rijp is om over te gaan tot kussen. Of iets dergelijks
BeantwoordenVerwijderenHéél geruststellend. Ahum.
BeantwoordenVerwijderen