Bamboo Bucks

• Niet aanraken.
• Blaas of peddel je boot voorwaarts.
• Zinken mag, zolang je maar de eindmeet haalt.
• De scheidsrechter heeft altijd gelijk.

Een goed spel heeft soms maar weinig regels nodig.

Op het einde van het schooljaar wordt vooral gefeest, van het officiële leerplan wordt zelden nog iets geleerd. Hoewel. Bovenop klasuitstap, family fun afternoon, eindvoorstelling en slaapfeestje ook een markt. Waardoor de kinderen plots héél veel leerden.

Sparen. Maanden op voorhand begonnen Jana en Lukas bamboo bucks te verzamelen. Papieren schoolgeld dat ze in de klas konden verdienen door bijvoorbeeld extra netjes te schrijven, hun huiswerk of bibliotheekboek ruim op tijd in te dienen en dat soort dingen. 'De hele klas heeft vandaag goed gezwommen, we hebben allemaal vijf bamboo bucks gekregen!'

Businessplan opstellen en investeren. Op de markt kun je goederen verkopen of diensten aanbieden. Denk slijm, limonade, haarbandjes, oud speelgoed, zelfgemaakte badbommen, glazuurkoekjes. Goederen zijn dingen die je kunt vastpakken. Nagels lakken, een beyblade hoekje, voetmassage, handlezen, portretschilderen en zo vallen onder diensten. Kostprijs voor dit soort kraampjes: twintig bamboo bucks.

Organiseer je een voorstelling - filmvertoning, goochelshow, kooksessie - dan huur je voor dertig bamboo bucks een heel klaslokaal af. Samenwerken mag. Enkele weken voor de markt start, dien je je voorstel in, ondertekend door de ouders.

Wij zetten onze handtekening onder het cupcake kraam dat Jana met Anna en Marlou wil opzetten. JAM's eetcafé. En twee handtekeningen onder de boat race van Lukas. De kinderen betalen netjes hun huurgeld en bedenken hoeveel ze moeten bakken, het boodschappenlijstje voor de ingrediënten, het ideale parcours, de spelregels. Zie helemaal bovenaan. 

Prijs bepalen en winst maken. Omdat de waarde van bamboo bucks niet zo duidelijk is, hanteren de kinderen een flexibel prijsbeleid. Kwestie van vraag en aanbod. 'We zullen wel zien hoe duur de  concurrenten zijn en wat onze klanten willen betalen.' Er wordt onderhandeld zoals op een Vietnamese markt en winst gemaakt.

Uitgeven. Zonder consumenten geen volwaardige markt, zonder shoppen geen plezier van je winst. Daarom hebben de meeste stalletjes een bordje met open/closed. Lukas laat zijn waterbaan regelmatig onbemand achter, Jana verdeelt aankopen en verkopen over haar vriendinnen. Zij komt met een zelfgemaakte bladwijzer thuis, hij met een "steen" waarin een schat verborgen zit.

's Avonds tellen ze de resterende bamboo bucks die ze de komende dagen in de klas kunnen spenderen aan computerspelletjes, leestijd tijdens de rekenles en allerlei VIP behandelingen. Uit de kleiklompt graaft Lukas een knoert van een parel op.




Tot zover de economische beginselen. Er komt ook wat marketing en communicatie bij kijken. Jana hangt haar posters op strategische plaatsen, zoals boven de lavabo bij de toiletten.

En een paar principes van duurzaam ondernemen. Ik vouw melkkartonnen bootjes en help Lukas een herbruikbaar wedstrijdschema opstellen. Verder is de markt zelf eerder een soort ruileconomie, met een alternatieve munt. Bovendien startte elk kind met een basisinkomen. Niet helemaal volgens het kapitalistisch model dus. 

Hoewel. Het (tweede en) laatste uur van de markt is voor echt. Dan zijn ook leerkrachten en ouders welkom. Eerst langs de bank waar je echt geld tegen de schoolmunt kunt ruilen. De koers bedraagt 20.000 VND voor 5 BB, door die hoge bedragen lijkt de Vietnamese đồng soms meer op monopoliegeld dan de bamboo bucks. Dan langs de kraampjes. 

Te overwegen voor uw volgende schoolfeest? Veel geleerd. Relatief weinig werk voor de leerkrachten. Een beetje geld in het laatje. En ook nog eens plezant.