Weinig informatie te vinden, alleen dat de competitie zaterdag om 11 uur begint. Kaartjes? Programma? Geen idee. We stappen de zaal in alsof we daar horen en zoeken vooraan de beste stoelen uit. Iets later horen we door de luidspreker dat de plaatsen voor de koorleden vrij moeten blijven. Nergens een 'gereserveerd' te bekennen, wij blijven zitten.
Op het podium een koor uit Indonesië, Polen, de Verenigde Staten, Estland, Vietnam en Singapore. Als afsluiter het kinderkoor uit Indonesië, sommige meisjes hebben een boezem waar ik jaloers op ben.
Wij geven in gedachten punten zoals we voor het Eurovisiesongfestival zouden doen. Zelfs een koor moet meer kunnen dan alleen zingen, houding en kledij tellen ook mee.
 |
| Sober uniform voor het Vietnamese koor. Voor de groepsfoto maken ze de typische hartjes van hier |
Wat mij betreft wint het uniform van Singapore. Vietnam doet het goed met een a capella versie van Stand by me en iets Koreaans. Estland en Polen staan te stijf op het podium. Indonesië glimlacht even overweldigend als het zingt. Maar echt mooi - 'diep mooi,' zegt zijn collega en koorzangeres - is het eerste nummer van de Amerikanen.
Helaas geen publieksjury in Hội An, de professionelen stemmen voor het Indonesisch kinderkoor. Maakt niet uit wie er wint, de volgende International Choir Competition ligt al lang vast.
Treurt U ook omdat België alweer niets van het Eurovisiesongfestival bakte en volgend jaar naar Nederland moet, noteer dan alvast Gent/Antwerpen in uw agenda van 2020.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten