Ergens in dit landschap ligt het zwemparadijs waar we met een paar families hebben afgesproken. Het navigatiesysteem stuurt ons door kleine steegjes, omwegen langs trouwfeesten en rijstvelden. We zien opgedirkte bruidjes en vogelverschrikkers met rieten hoedjes. Dit is landelijk Vietnam.
Wanneer we eindelijk aankomen begrijpen we meteen hoe landelijk. Het zwemparadijs oogt alles behalve uitnodigend. Staatgestuurd, dat betekent afbladderende verf, losliggende tegels, vuile toiletten, kleedhokjes zonder slot en bijna geen volk. Een heel paradijs voor ons alleen!
Welk ticket wil je, vraagt de loketbediende kortaf. 'Wat is er allemaal?' Het zwembad, uiteraard. Een jacuzzi, een stoombad en een modderbad. 'Wat kost dat?' Ze noemt de prijs voor het hele pakket voor ons alle vier. Krijgen de kinderen korting? Hoeveel moeten we betalen voor elk bad apart? Ze noemt dezelfde prijs.
Misschien verstaat ze mijn vraag niet, misschien zijn er geen kortingen of aparte formules, misschien is het gewoon een heel slimme verkoopster. We eindigen met een ticket voor het hele pakket. De bewaker naast haar die alles nauwlettend gevolgd heeft, loopt met ons mee naar de ingangspoort. Ticket tonen!
Dit is Vietnam op zijn best: plichtsgetrouw maar zeker geen extra service, kortaf maar gastvrij, charmant maar verwaarloosd, lelijk en mooi tegelijk.
De andere families zijn er al, verder niemand. De kleuters spetteren in het ploeterbad met warmwaterfonteintjes. Het bad verderop ligt nog dichter bij de natuurlijke warmwaterbron, het is er heerlijk. Het bad daarnaast staat leeg.
We dobberen, zwemmen, spelen. De kleintjes worden moe, ze gaan voor hun dutjes terug naar Đà Nẵng. Wij blijven, we hebben nog een heel ticket op te maken!
De jacuzzi produceert een hels lawaai en stroomt over: de hele gang nat. Het stoombad warmt heel traag op. Nadat twee medewerkers het modderbad gevuld hebben, willen ze met de kinderen op de foto en leggen ze zich in hun hangmatten naar ons te kijken.
Maar de jacuzzi is ook onvoorstelbaar groot en modern met tegels bekleed. Het stoombad wordt uiteindelijk echt wel warm. En vanuit het zachte modderbad hebben we doorheen de prikkeldraad een prachtig zicht.
Ik zei het toch? Het beste van Vietnam is vaak lelijk en mooi tegelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten