U ziet: de knieën van Allerliefste en rijst in een bamboestok. Wij houden onze picknick dichtij een prachtige waterval helemaal zoals het hoort. Op z'n Vietnamees.
In het water van thác (waterval) Pa Sỹ kun je op rustige dagen gewoon zwemmen. Nu is het rijtje schuiven om gewoon maar een foto te kunnen nemen. Het is namelijk een paar dagen na Tê't en er wordt nog steeds gefeest.
Overal zitten groepjes familie en vrienden bij elkaar. Ze kletsen, eten en drinken. Gezellig, zou je denken. Maar bij het paviljoen met de publieke toiletten dreunt luide house door de boxen en de beats vinden hun weg tussen de bomen. Dit is feest op z'n Vietnamees: ook midden in een donkergroen woud en vlakbij een ruisende waterval moet het luid en druk.
Wij trekken onze schouders op, dit hoort erbij. Net als het feit dat we vandaag dus niet in de waterval kunnen zwemmen. Het is zo warm dat ik wel zou willen, maar de mensen zouden nogal kijken.
Neen, laten we maar gewoon doen zoals het hoort. Onze blote voeten op een mat, rijst uit een bamboestok. Makkelijk, zo organisch: na het picknicken geef je de mat door aan een volgende groep en gooi je de lege bamboeresten in het bos. Als we het helemaal Vietnamees zouden doen, lieten we ook onze plastic waterflessen achter. Maar zo goed geïntegreerd zijn we dus nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten