Begin februari vieren we Tết Nguyên Đán. Drie dagen feest voor het nieuwe jaar en de nieuwe lente, gebaseerd op de maankalender.
De voorbereidingen zijn volop bezig. Belangrijk onderdeel is de grote kuis. Voorouders dalen namelijk tijdelijk naar de aarde af, dus zet je allerlei lekker eten klaar en zorg je dat de keuken proper is. Wat zouden ze anders niet denken, zeg!
Zoals wel vaker met religieuze feesten lijkt de timing niet zo toevallig. Het regenseizoen loopt op zijn einde, vandaag vallen de laatste druppels uit de lucht. Of dat hoop ik toch. Het is namelijk hoog tijd om ramen en deuren op te gooien!
Laat ik U misschien eerst iets vertellen over dat fameuze regenseizoen. De dagen dat je echt niet uit huis kan zijn zeldzaam en gezellig. Daarnaast piepen tussen de 'gewone' hevige stortbuien en grijze dagen regelmatig dagen van volop lente. Hier geen lange winter zonder zon, U hoort mij niet klagen.
Maar wel over de vochtigheidsgraad. Onze droogmachine begint standaard op 99%. De humor van Allerliefste haalt ook wat water uit de lucht. Droog: 'Al een geluk dat dit toestel maar twee digitale cijfers kan tonen, een procent meer en het zou hier binnen regenen.' Het zakt snel en blijft daarna op 96 hangen. Liters water lopen in de opvangbak, maar droger wordt de lucht niet.
En dat heeft effect op alles. Al-les.
Boeken. Schoenen. Kleren. Toilettasjes. Haarrekkers. Potloden. Rugzak. Kleurdoos. Pennenzak. Portefeuille. Boodschappentas. Legoblokjes. Autootjes. Gezelschapsspelen. Petten. Regenbroeken, oh ironie! Boeken. Schoenen. Kleren. Balpen. Fietstas. Snijplanken. Schriften. Kladpapier. Handtas. Ondergoed. Zonnehoed. Zonnebril. Brillendoos. Valies. Boeken. Schoenen. Kleren. Deurposten. Raamkozijnen. Muren. Verf. Boeken. Schoenen. Kleren.
Al-les voelt wak. Al-les ruikt muf. Al-les beschimmelt. Zelfs op het venster groeien schimmelbloemen.
Net als toen we naar hier verhuisden laat ik deze week dus nog eens elk ding - every single item! - door mijn handen gaan en gooi ik weg wat overbodig is. Minder spullen, minder schimmel.
De rest was, schrob, lap, poets ik met waterperoxide. Alsof mijn leven ervan afhangt. (En misschien is dat ook wel een beetje zo, gezond lijkt die schimmel mij niet.)
Neen, Tết en die grote kuis en vooral het einde van het regenseizoen...
Niets te vroeg!
Brrr, ik duim dat dat regenseizoen snel eindigt. Want ik ben dan wel niet iemand die makkelijk "vies is" van dingen, maar schimmel, juk! (want effectief: ongezond)
BeantwoordenVerwijderenTegelijk vind ik dit wel heel fascinerend om te lezen, want je weet wel dat er daar een regenseizoen is, maar op een of andere manier had ik nog nooit echt de link gelegd tussen regenseizoen -> hoge luchtvochtigheid -> schimmels. Laat staan dat zo'n toestellen om de luchtvochtigheid mee te regelen, dat gewoon niet/onvoldoende aankunnen...