Gisteren schreef ik dat we haar altijd kunnen zien, dag en nacht staat ze daar. Waakt ze daar. Over ons en over de baai. Lady Buddha. Als een vuurtoren. Of als Onze Lieve Vrouw, die vergelijking klopt ook wel.
Het is een patroon in veel godsdiensten: naast een mannelijke, strenge maar rechtvaardige figuur staat een vrouw die troost, begrip en warmte uitstraalt. De universele behoefte aan moederlijke liefde heeft ook het Boeddhisme goed begrepen.
Volgens de legende zwoer Kwan Yin (net als prins Siddharta Guatama) alle wereldse luxe af. Zo wilde ze een echte bodhisattva worden. Talk about more joy in Tushita Heaven! schrijft @buddhavision. Maar toen ze voor de hemelpoorten stond hoorde Kwan Yin iemand huilen. Ze keerde terug naar de aarde om de menselijk lijden te verlichten.
En of dat werkt! Sinds Lady Buddha over de baai uitkijkt, nu toch al enkele jaren, zijn Đà Nẵng en Hội An van zware stormen (typhoons) gespaard gebleven. Op dezelfde manier moet een kleiner beeldje ons voor kleiner leed behoeden. In onze tuin staat ze onder een bonsai boom.
Op haar rots en met haar haastig geschilderde lijnen doet ze me soms echt wel aan Maria van Oostakker-Lourdes denken. Het maakt niet uit dat ik geen religie aanhang, het idee van bescherming en een beetje België werken evengoed.
Het is misschien daarom dat je de beelden hier in alle formaten kunt kopen. Groot of middelgroot. Klein of piepklein. Christelijk of Boedhistisch. Als het maar troost en beschermt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten