Geen probleem dat we aan de ingang geen plannetje in onze handen geduwd krijgen, ik neem wel een foto van het infobord. Of wacht, Lukas en Allerliefste zijn mee. Zij hebben een fotografisch geografisch geheugen, prenten zo'n kaart gewoon in hun hoofd.
Tijdens het bezoek aan My Son vertelt Lukas me bij elke tempel, elke muur en steen bij welke groep het hoort. A, B, C, D of F of G. Want H, L en M hebben we niet gedaan: afgesloten. Niet dat ik me daar bewust van was, ik wandel gewoon van oud gebouw naar oud gebouw. Mijn persoonlijke gidsen vertellen me dat.
Op het einde, in het museum dat de meeste bezoekers overslaan, haalt Allerliefste dan toch zijn telefoon boven. 'Een foto van de kaart van Vietnam!?' vraag ik verbaasd. Natuurlijk niet voor die kaart, zegt hij. Oh. Hij slaat de tempels op die we op al onze volgende reizen kunnen bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten