Zaterdag Skypedag

Vandaag voor het eerst alle (groot)ouders gesproken. Natuurlijk wel al foto's en berichtjes over en weer gestuurd, maar niets meer. Bang dat de heimwee te hard zou toeslaan. Nu we al wat meer geland en geaard zijn, konden we een tijdstip afspreken.

We vertellen elkaar honderduit. Over hoe het daar in België gaat en hier met ons. Onze eerste indrukken en ervaringen, het eten, het weer. 'En hoe is de regen in Vietnam?'

We ronden af. 'Want wij gaan nog zwemmen!'

**** Lieve (groot)ouders, zo is het als het hier regent. En dat ik ze dus niet meer uit het water krijg. Echt niet. ****