Goed omkaderd

Kieke en Knofje! In het mandje een briefje met uitroepteken. Wat zou er met haar kippen gebeuren? Haar kippen, want haar verjaardagscadeau. Iets meer dan twee jaar oud, de kans bestaat dat ze sterven voor wij terug zijn. Grote zorgen, groot verdriet.

We horen en bellen wat rond. Aha. De vrienden van Fontainebleau willen ze wel adopteren. We rijden erheen, kakelende kartonnen doos in de koffer. Verdict van de dierenarts die sowieso moest komen: 'Kerngezond!' Sinds een week of drie scharrelen de kippen daar vrij rond, tussen een heleboel andere kippen. In de weide ernaast een paar schapen. Iets verderop twee varkentjes. Een hond: Lisa. En het beste van al...

Op die halve boerderij van hen is ook een haan! Haar lieve, bruine kippen kunnen kuikentjes krijgen. Wanneer we over enkele jaren terug in Gent wonen, haalt Jana de kinderen of kleinkinderen op en hoedt ze weer als tevoren.

Ze weet het nog niet - verrassing in de bagage, dus ssssht - maar in tussentijd komt op haar nachtkastje in Vietnam een kippenkadertje. Het uitroepteken op het briefje met een van haar grootste zorgen is weggewerkt. Opgevangen. Oef.