In de stad van de Sint staat het Huis van de Sint. Eerlijk is eerlijk, eerst waren de kinderen hoogst verbaasd (en ik in stilte zelfs gechoqueerd). De Pieten in dat Huis zijn zwart! Ik dacht dat de Sint ondertussen roetpieten in dienst heeft?
In dienst, jawel. In het Huis heerst een duidelijke hiërarchie. De Sint heeft een badkamer voor zich alleen, met gouden kranen en rode zeep en zo. De Pieten delen een badkamer, met een rommelige chaos tot gevolg. Idem voor de slaapkamers. De Sint heeft een tweepersoonsbed voor hem alleen, de Pieten slapen in een stapelbed met vijf verdiepingen.
De Sint leeft in luxe, maar de Pietenkamers zijn stukken gezelliger. Kijk maar door het raam, al die kleurige dekbedden boven elkaar! Toen ik voorbij het zwart van die Pieten kon kijken, vond ik het Huis best leuk. Er zijn grappige details, zoals een knuffelbeer op het bed van Sinterklaas. Pieten moeten op een hoge schoorsteen naar het toilet en kunnen in een turnzaal hun evenwicht oefenen. In de keuken is chocolade (van een sponsor...) overduidelijk het hoofdingrediënt. Los Mandarinos heet de muziekband. Dat soort dingen.
Buiten staat Slecht-weer-vandaag. Als het Huis nu ook nog roetpieten zou inhuren, dan klopt het verhaal weer helemaal. En komen wij volgend jaar waarschijnlijk nog eens terug. Ook al zijn de kinderen al groot, het kan altijd nog ten dienste van de verwondering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten