Geen zorgen, Cabeceiras de Basto biedt genoeg. Op maandag kun je naar de wekelijkse markt. Denk aan die van Ledeberg, maar dan met Portugese plastic made-in-China. En de allerlekkerste olijven ter wereld!
Op het plastic plein spannen de professionele marktkramers de touwen van hun zeilen op, over en rond het centrale standbeeld. Ze prijzen hun rommel en luide muziek aan met zoveel couleur locale dat ik overal wel iets wil kopen. Maar we hebben net onze fietsbagage gewikt en gewogen, er kan echt niets bij. En al zeker geen plastic bloemen of een handdoek met de Portugese vlag.
Op een aanpalend plein geen professionals, maar boeren en boerinnen. Hun producten vers van het land liggen in bakken en zakken. Kleine moestuinierders die op de markt iets proberen bij te verdienen, stallen hun vijf tomaten, tien aardappelen en twee strengen ajuinen op de grond uit. Meer hebben ze niet in de aanbieding. Dus neem je alle tijd. Bij de ene mevrouw koop je zes eieren, bij een andere meneer koop je vier paprika's. Gewicht en prijs berekenen ze met een fascinerende haak.
Tussen de twee pleinen staan de ambachten. Gelukkig was hun hamer net gesneuveld, zo zagen we van dichtbij het Portugese palaveren én de herstelling. Eerst moet de zoon-leerjongen het juiste houten handvat vinden en de vader-meester het goedkeuren. Dan is het wringen en heel hard, heel luid, heel lang kloppen op de carosserie van de camionette. 2 euro en veel tijd kost het, maar de steel is glad en sterk als staal en zal na eenmalig onderdompelen in een emmer water nooit meer loskomen. Dat is tenminste wat ik uit hun uitleg kan opmaken. Het is niet wat je noemt efficiënt boodschappen doen, maar we zijn op vakantie en kijken onze ogen uit.
Na al dat rondslenteren en ogen uitkijken, kun je afzakken naar het terras waar de jonge locals voor de gratis wifi komen en de oudere voor authentieke pasteis de nata. Wij voor beide.
Op niet-marktdagen kun je naar een van de twee rivierzwembaden van Cabeceiras de Basto. Net als bij elke plas hier in Vlaanderen, kom je er jonge gezinnen tegen met kleuters die aangemoedigd worden om in het water te springen en tieners die niets liever doen dan indruk maken door veel en spectaculair in het water te springen. In Cabeceiras ook veel Spaanse en Franse jongens en meisjes die de zomer bij hun grootouders doorbrengen. De uitgezwermde familie voor even terug bij elkaar, tijdens de vakantie in het land van herkomst. Dat maakt dat het in die rivierenzwembaden niet alleen heerlijk zwemmen is, maar ook heerlijk mensen-kijken.
En dan kun je ook nog - met kleren aan - de kerk met aanpalend klooster bezoeken. Op dezelfde site toont een lokaal museum de geschiedenis van de streek: boeren en ambachtslieden en zo, de expositie is vrij nieuw en fris. Als je weer buiten komt, op het centrale plein, kun je zomaar tegen een fanfare botsen. Een keer per jaar gaan daar ook stierengevechten door. Niet met een toreador en zo, het is Portugese folklore waar je geen ticket voor nodig hebt.
Toen we nog met de auto naar Portugal reden - onderweg zijn is ook reizen - was onze radius groter. Ik spreek dus uit ervaring als ik U zeg dat Noord-Portugal zoveel moois en lekkers te bieden heeft. Porto! Coimbra! Serra do Gerês!
Maar zelfs nu onze uitstapjes beperkt bleven tot Cabeceiras de Basto zelf, durf ik beweren: waren we niet van plan geweest om ook nog te fietsen, we waren daar nog veel langer gebleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten