vrijdag 21 april 2017

De achterkant

Weg van de grote trekpleisters duik ik het liefste diep in de kleine straatjes. Ook dat is een vorm van toerisme, ik ben niet de enige die graag verdwaalt. Dat heeft natuurlijk een reden. De achterkant is vaak zo mooi.


De werkplek van Allerliefste. Oftewel de eigenlijke reden waarom wij hem toen tot in Barcelona achtervolgden. Mooi meegenomen dat hij dankzij dat internationaal en toch lokaal gezelschap de allerbeste restaurantjes kent. Het vegetarische Rasoterra en het Argentijnse Bro, een take away vlakbij het strand, zijn aanraders. De Dolceria de la Colmena is een beetje zoals de vroegere Bloch patisserie in Gent: onvriendelijk maar verdomd lekker. Van het beste ontbijtcafé in de stad ben ik de naam vergeten en in mijn eigen restaurant zijn we niet geraakt. Wel in La Bona Sort, wat was dat heerlijk.








Ah, de man met het gat in zijn gitaar en de man met een boodschap. Op de voorkant van de doos op zijn hoofd staat in het Catalaans: Sóc el geni que evolucionara el treball. Ik hoop alleszins dat hij er komt, gesprek per gesprek. 



En oh, de hoeken en balkonnetjes. Ik wil zeker eens terug om nog meer achterkant te zien.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten