Lelijke kaft, lievelingsboek

Tegenwoordig vind ik de cover wel iets hebben, toen vond ik hem ronduit lelijk. Iemand anders dan Quentin Blake tekende hem, waardoor het nog lang geduurd heeft vooraleer ik doorhad dat het een boek van Roald Dahl was. Als kind lette ik zelden op de auteur, maar na een paar bladzijden wist ik het. Die ongebreidelde fantasie, de humor, de heldendaden waarmee gewone kinderen magische figuren werden.

Daantje de Wereldkampioen is lange tijd mijn lievelingsboek geweest. Nu 100 jaar Roald Dahl gevierd wordt, pakte ik het nog eens uit de kast en vergeleek ik met online exemplaren van Quentin Blake. Was het boek in zijn tekenstijl sneller mijn favoriet geworden? Misschien wel, schrijver en tekenaar horen bij elkaar zoals een rozijn in een fazant. Misschien ook niet, uiteindelijk gaat het om de zinnen. Het ongelooflijke verhaal met die ijzersterke band tussen vader en zoon.



Ik surfte nog wat verder, kwam weetjes tegen, een quiz. Welke quote hoort bij welk boek? Oh, wat kijk ik uit naar deze week. Naar de boekenbijlage van de krant. Naar heel veel Roald Dahl. Overrompeld wil ik worden, zodat ik tegen herfst zin heb om zijn boeken te herlezen. Al zijn boeken.